Highway To The Sun

Gister zijn we met zijn allen naar Utrecht geweest voor weer een medische keuring. Deze keer die voor Australië. We waren met zijn viertjes lekker vroeg in de auto gestapt om niet in de problemen te komen als er sneeuwfiles mochten zijn. Maar het viel allemaal reuze mee en zo hadden we voor de röntgenfoto's nog tijd voor een lekker kopje koffie bij de LaPlace in Utrecht. Bij het rondrennen had Tristan een tafel even niet gezien en klapte er met zijn hoofd tegenaan dus hij ging met een verse bult naar de keuring, ons brokkenpilootje.
Maar eerst waren Karla en ik dus aan de beurt voor een longfoto. Dat valt reuze mee, even tegen een glasplaat aan staan en dat is het. Daarna de resultaten bespreken en met foto en ingevuld formulier weer weg.

De volgende halte was dokter Baars. Daar kwamen we ook te vroeg aan, dus in zijn koffiepauze konden we mooi de kinderen van wat voedsel voorzien (hoewel Karla de enige is die dat bij Julian kan).
Gelukkig had dokter Baars nog veel gegevens van de vorige keuring, voor Nieuw-Zeeland. Daarom ging alles vrij vlot. De enige die echt uitgebreid onderzocht moest worden was Julian, zowel voor Australië als voor Nieuw-Zeeland.
Omdat niet alles opnieuw hoefde kon de dokter ons ook nog een financieel pleziertje doen. Het formulier voor Nieuw-Zeeland kregen we ingevuld en in een verzegelde envelop mee, die hebben we dezelfde middag nog op de bus gedaan met de andere papieren waar Nieuw-Zeeland om vroeg om Julian op onze visumaanvraag te krijgen.
Voor Australië moesten we daarna nog bloed prikken. Daar was het best druk, er waren twee mensen aan het prikken. De ene deed er ongeveer twee minuten per persoon over, de andere was een kwartier zoet per persoon. Gelukkig gingen Karla en ik bij de snelle. Grappig detail: die had gestudeerd in Perth.
Als de uitslag er is stuurt Baars het hele zwikkie op naar Sydney, naar verwachting is het daar zo tegen 20 januari.
En dan maar afwachten wat de Case Officer zegt! Onze gezondheid is volgens mij geen probleem. Vooral de documentatie rond mijn work experience is spannend. Ik heb de afgelopen tijd druk lopen scannen en alle documenten en acties die nog gedaan moesten worden als gevolg van het krijgen van de CO en de geboorte van Julian zijn nu afgevinkt, zowel voor NZ als voor Oz.
Exciting times indeed!

Gister zijn we met zijn allen naar Utrecht geweest voor weer een medische keuring. Deze keer die voor Australië. We waren met zijn viertjes lekker vroeg in de auto gestapt om niet in de problemen te komen als er sneeuwfiles mochten zijn. Maar het viel allemaal reuze mee en zo hadden we voor de röntgenfoto's nog tijd voor een lekker kopje koffie bij de LaPlace in Utrecht. Bij het rondrennen had Tristan een tafel even niet gezien en klapte er met zijn hoofd tegenaan dus hij ging met een verse bult naar de keuring, ons brokkenpilootje.
Maar eerst waren Karla en ik dus aan de beurt voor een longfoto. Dat valt reuze mee, even tegen een glasplaat aan staan en dat is het. Daarna de resultaten bespreken en met foto en ingevuld formulier weer weg.

De volgende halte was dokter Baars. Daar kwamen we ook te vroeg aan, dus in zijn koffiepauze konden we mooi de kinderen van wat voedsel voorzien (hoewel Karla de enige is die dat bij Julian kan).
Gelukkig had dokter Baars nog veel gegevens van de vorige keuring, voor Nieuw-Zeeland. Daarom ging alles vrij vlot. De enige die echt uitgebreid onderzocht moest worden was Julian, zowel voor Australië als voor Nieuw-Zeeland.
Omdat niet alles opnieuw hoefde kon de dokter ons ook nog een financieel pleziertje doen. Het formulier voor Nieuw-Zeeland kregen we ingevuld en in een verzegelde envelop mee, die hebben we dezelfde middag nog op de bus gedaan met de andere papieren waar Nieuw-Zeeland om vroeg om Julian op onze visumaanvraag te krijgen.
Voor Australië moesten we daarna nog bloed prikken. Daar was het best druk, er waren twee mensen aan het prikken. De ene deed er ongeveer twee minuten per persoon over, de andere was een kwartier zoet per persoon. Gelukkig gingen Karla en ik bij de snelle. Grappig detail: die had gestudeerd in Perth.
Als de uitslag er is stuurt Baars het hele zwikkie op naar Sydney, naar verwachting is het daar zo tegen 20 januari.
En dan maar afwachten wat de Case Officer zegt! Onze gezondheid is volgens mij geen probleem. Vooral de documentatie rond mijn work experience is spannend. Ik heb de afgelopen tijd druk lopen scannen en alle documenten en acties die nog gedaan moesten worden als gevolg van het krijgen van de CO en de geboorte van Julian zijn nu afgevinkt, zowel voor NZ als voor Oz.
Exciting times indeed!