De laatste loodjes
De tijd gaat hard, opeens zijn allemaal dingen die nog op het programma stonden voor de emigratie al voorbij, zoals de bruiloft van Gert-Jan en Sofia (dat was mooi, die gaan gelukkig worden samen) en de verjaardag van Alphons. Op zich hebben we op het moment niet heel veel te melden, we zijn bezig aan de laatste week werken en het is echt woekeren met de tijd. Er valt nog genoeg te regelen en dat moet allemaal in het uurtje dat we hebben tussen het moment waarop de kids in bed liggen en het moment waarop we zelf moe in bed ploffen.
Maar vanaf volgende week kunnen we weer wat meters maken, dan gaan de kinderen gewoon naar de opvang maar wij werken niet meer. Dan komen we eindelijk toe aan sorteren van wat mee moet en wat weg kan, het verkopen van een auto (de andere is al verkocht aan een collega), het huis schoonmaken en gewoon een hoop regelen. Tussendoor gaan we dan proberen nog even te genieten van hier wonen met bijvoorbeeld lekker ergens lunchen enzo.
Verder staan we zoals dat denk ik onvermijdelijk is nogal dubbel in deze fase. Je spannende avontuur is om de hoek, dus heb je het gevoel van 'kom op dan!'. Maar tegelijk ben je nu nog hier, met allemaal mensen en dingen die je dierbaar zijn. Ik fietste naar het werk over de Veluwe, dat was mooi. Gek om te bedenken dat over een paar maanden het hert dat ik zag op het fietspad een kangoeroe zal zijn! Als er werk is om naar toe te fietsen tenminste... want dat is nog steeds het meest spannende: vind je werk? O ja, en op een fietspad moet ik ook niet al te veel rekenen.
Verder zien we op tegen het afscheid van mensen hier maar kijken we tegelijkertijd uit naar de ontmoeting met mensen daar. Het is bijna niet te geloven maar we 'kennen' al een paar mensen die vreselijk lief zijn en die we heel graag willen ontmoeten.
Het gaat nog een zware tijd worden als het besef echt doordringt dat je mensen lang niet gaat zien. En je zult wel van alles missen, ook plekken die je goed kent bijvoorbeeld. Maar het avontuur lonkt en we gaan op zoek naar nieuwe mooie plekken en ervaringen. Je leeft maar één keer!
Tenslotte: we zullen natuurlijk straks wat meer foto's willen laten zien, daarom heb ik een test in elkaar gedraaid om dit te doen op het blog:
Bekijk foto's
Comments

ik zou de 2de helft van je bericht zelf geschreven kunnen hebben!
het is en blijft dubbel hé!
veel succes met de laatste loodjes en nog veel genieten van de momenten hier!
tot in Signapore!
Posted By Katja en co | 27-07-2010 at 23:07

het verkopen van de auto hoeft komende week tenminste niet meer. Dat is alweer een zorg minder. Wij zijn er in ieder geval alvast blij mee. Hihi.
Groetjes Thijs en Christine
Posted By Christine | 05-08-2010 at 00:28