Creche, regelwerk en uitstapjes
Op maandag gingen de kinderen een halve dag naar de creche, die Reynella Community Childrens Centre heet. Dat bekt niet echt lekker dus zeggen wij liever 'de creche' of 'the fieldmouse', als hommage aan de creche waar onze kleintjes zo'n geweldige start hadden in Nederland. Dat gaf ons een halve dag om ons vrij te bewegen en die hebben we besteed door weer iets te regelen. Overigens ging het best goed, maar donderdag doen ze ook het middagslaapje op de creche, dus dan wordt het nog spannender.
Het regelen bestond uit het op onze naam zetten van de auto en betalen van de stamp duty (een soort overdrachtsbelasting die hier ook op de koop van een auto zit). Verder hebben we het Medicare kantoor bezocht om bij het loket Family Assistance de laatste papieren in orde te maken voor onze aanvraag voor Child Care Benefit en Family Assistance. We hebben vandaag onze Tax File Numbers (zeg maar BSN) en bankpasjes van de Commonwealth Bank ontvangen. Maar ondanks dat lukte het nog niet helemaal, er moest nog een formulier naar ons opgestuurd worden wat we dan na invullen weer langs moeten brengen.
's Middags zijn we, weer als compleet gezin, naar twee open inspections geweest. Huurhuizen bezichtig je hier op zo'n open inspection, de makelaar is dan een half uurtje of zelfs maar een kwartiertje in het huis, je mag er dan doorheen lopen (tegelijk met eventuele andere geïnteresseerden) en als je het wat vindt neem je een formulier mee.
Beide huizen vonden we wat te duur voor wat er geboden werd. Overigens drukt men de prijs hier uit in een bedrag per week terwijl je minimaal een jaar huurt. Wel grappig om te zien hoe dat werkt, zo'n inspection. Na afloop zijn we nog even door de buurt gereden, Flagstaff Hill ziet er nog steeds goed uit.
In de namiddag bleek Julian 38.4 graden koorts te hebben, daar zit niemand op te wachten (in de laatse plaats het kereltje zelf).
Dinsdag zijn we naar een speeltuintje geweest met een vijver met fontein (een kinderhand is gauw gevuld). Tristan kon zich weer lekker uitleven en we zijn ook nog even door die buurt gelopen, we leren nu best wat buurten kennen maar het wordt zoveel om te onthouden dat we een lijstje gaan aanleggen van waar we wel of niet zouden willen wonen.
Julian zit inmiddels helaas op 39.2 en de middag hebben we alleen nog maar wat gedronken bij de Golf Club hier vlakbij.
Na een heel beroerde nacht (het gaat de laatste tijd toch al niet echt lekker op dat vlak met om de beurt huilende jongetjes) die Julian om half vijf ten einde verklaarde zijn we weer naar het centrum gegaan. Op een paar dagen na is het weer hier afwisselend grijs en droog of grijs en nat. Iedereen haast zich te zeggen dat dat heel ongebruikelijk is maar wij hebben het dus maar te doen met deze Nederlandse start. Ik schrijf dit op vrijdag terwijl het buiten onweert en regent.
In het centrum hebben we de Central Market bezocht, dat is een grote overdekte markt met veel groente en fruit, kaas, vlees en allerhande andere winkeltjes. Er is ook een grote Aziatische invloed merkbaar in het aanbod, bijvoorbeeld gespecialiseerde supermarktjes enzo. Het is een leuk bont geheel en het ruikt lekker.
Van de Central Market zijn we doorgelopen naar de Torrens Lake, waar zwarte zwanen en pelikanen zwemmen. Daar hebben we nog even lekker op een terrasje gezeten. De terugreis was een beetje een drama, met twee hard huilende kinderen op de achterbank en wij vrijwel door de reserves heen.
We maakten ons zorgen of Julian wel naar de creche kon, ziek als hij was en om eerlijk te zijn snakten we na die reeks gebroken en korte nachten wel naar een dagje rust. Gelukkig was deze nacht al iets beter en werd Julian wakker met 37.3! Dat was dus geen probleem.
Tristan was weer een beetje hyper doordat hij weer op de creche was en dan rent hij lekker onoplettend rond. Die ging dus twee keer languit en toen was de stemming niet meer zo goed. Hij huilde dus toen wij weggingen, maar de leidsters daar vingen het goed op met een knuffel en wat afleiding.
Wij zijn lekker gaan ontbijten in Old Reynella en hebben toen de post opgehaald (ze bezorgen niet in dit huis dus je moet de post zelf ophalen). Nu hebben we medicare pasjes. Verder heb ik mijn formulier voor lidmaatschap van de ACS (Australian Computing Society) op de bus gedaan. Die houden bijeenkomsten waar het hopelijk goed netwerken is.
We hebben huizen gekeken in Flagstaff Hill, Coromandel Valley en Craigburn Farm, zij het niet van binnen. Het aanbod loopt uiteen van onbetaalbare paleizen tot betaalbare huizen in mindere buurten en de truc wordt om daar op het goede punt tussenin te gaan zitten. Dat is weliswaar van later zorg maar we vinden het leuk om de buurten en het globale aanbod te leren kennen.
Verder hebben we nog de Family Assistance echt afgehandeld (het laatste formulier is in hun bezit dus nu is het wachten op de uitslag) en zijn we langs de telefoonwinkel geweest om een Australisch telefoonnummer te regelen. We hebben allebei een prepaid-sim want voor een abonnement heb je werk nodig. Karla haar abonnement is inmiddels afgelopen, maar de simkaart kregen we helaas niet aan de praat. Je volgt drie simpele stappen en waar de handleiding zegt dat je nu klaar bent, zegt de telefoniste (die je niet verwachtte en ook niet kunt verstaan wegens gebrekkig Engels) dat je 24 uur moet wachten. Prettig te constateren dat alles hier net zo werkt als in Nederland.
Daarna was het alweer tijd om de kinderen op te halen. Het was prima gegaan: Tristan had vrij veel geslapen en had de hele middag zijn rugzakje op, klaar om opgehaald te worden (of nog moeite afstand te doen van bekende dingen), de arme knul. Maar ondanks dat had hij het best naar zijn zin gehad, het zal wel wennen. Hij is in elk geval dol op zijn hoed (zie foto's).
Vandaag, vrijdag, is het dus slecht weer en we maken er maar een rustige dag van. Boodschappen doen, blog bijwerken, bellen met Vodafone waarom de sim niet werkt (en nog eens bellen en nog eens bellen) en vanavond weer voor ons laten koken op de Golf Club.
Bekijk foto's
Comments
There are no comments for this entry.