Schoon genoeg
Vrijdag gingen we dus voor het eerst slapen in ons eigen huis (dat betekent dat wij erin mogen wonen van de bank). We hadden wel wat problemen verwacht, de jongetjes liggen nu veel verder van de woonkamer af dus ze horen niks meer. We hadden verwacht dat ze dat eng zouden vinden, maar ze sliepen als twee kleine roosjes. Julian ligt nu niet meer in slaapzakjes waar hij bijna uitgroeide maar onder een dekbedje. Later sliepen wij ook heerlijk, in de logeerkamer weliswaar en ook nog op de grond.
De hele zaterdag stond in het teken van schoonmaken in het oude huis. Ramen lappen, sanitair schrobben, het terras vegen, de keuken enzovoort. Het kostte het grootste deel van de dag maar het was wel klaar. Maandag hebben we het opgeleverd en het bleek gelukkig schoon genoeg bij de Final Inspection. We hoeven er dus niets meer aan te doen en dat is wel een opluchting, die energie besteden we liever aan het huidige huis.
's Avonds probeerden we dat maar er rustte geen zegen op. Niks wat we probeerden wilde lukken. Het pastte niet of we kwamen net een onderdeel tekort, van die dingen. We waren ook wel erg moe na al het verhuizen, werken en natuurlijk ook dan gewoon de kinderen.
Op zondag hebben we wat typische zondagsklusjes gedaan. Je kent dat wel: gras maaien, het zwembad zuigen... Ook hebben we kennis gemaakt met Ben en Eliza, de buren en hun vier kinderen van 8 tot 15. Het lijken aardige mensen, als we de boel op orde hebben nodigen we ze een keer uit voor een drankje. 's Middags heb ik heel even aan het zwembad gezeten in het zonnetje. Het is de bedoeling dat soort momenten wat vaker te hebben, daar doen we het allemaal voor.
De kinderen bevalt het hier uitstekend, die willen niet meer weg. Julian is overigens zijn leeftijd vooruit. Dat hopen we althans, want als dit nog een 'terrible two' moet worden... Zoals al een tijdje kan hij vreselijk schattig zijn maar is hij ook afschuwelijk ontdeugend. Soms op een schattige manier, maar dat in je gezicht slaan hebben we nou echt wel gezien.
Tristan is een echt slimpie aan het worden. Hij wist vandaag welke dag van de week het was en hij is enorm opmerkzaam, hij weet precies van wie de auto's zijn bij de creche. Als je hem iets vertelt kan hij dat een week later zelf opeens vertellen.
We hebben deze week naar Buurman & Buurman gekeken, die we van mijn vader hebben gekregen. De kinderen vonden het geweldig, alles mislukt en er wordt de hele tijd rommel gemaakt, geweldig. Tristan was zelfs geïnspireerd geraakt om zelf met wat eten te gooien, enthousiast 'Tristan is eigenlijk buurman' roepend. Ik heb hem toch maar even uitgelegd dat het alleen op televisie is en dat ze het niet mogen nadoen. Dat snapt hij dan ook en het is meteen klaar.
Wat echter voor beide kinderen onweerstaanbaar is en blijft, is de bel. Die hangt op kinderhoogte en ze kunnen niet naar binnen zonder daar even op te drukken.
Van het weekend waren ook de halve finales rugby, Frankrijk won van Wales en Nieuw-Zeeland van Australië. Vooral die laatste is hier belangrijk, het is een beetje als Nederland – Duitsland bij voetbal (dat is dat spelletje waarbij ze twee keer 30 minuten op de grond liggen kermen terwijl ze naar hun kuit grijpen) en Duitsland wint.
Op maandag was mijn moeder jarig, nogmaals van harte!
Ook werd die dag de badkamervloer betegeld, heb ik de aansluitingen in de werkkamer gelegd voor alles wat stroom nodig heeft en heeft Karla veel dozen uitgeruimd. Die avond hebben we ook nog een nieuwe vakkenkast in elkaar gezet en heb ik alle entertainment apparaten aangesloten.
In de nacht van dinsdag op woensdag werden we behalve van Julian ook nog wakker van iets anders: een heuse aardbeving! Om 2:20 werden we wakker van gerommel. Omdat we dit huis nog niet goed kennen dachten we eerst aan een zware vrachtwagen maar het duurde te lang, zeker 15 seconden. De ramen klapperden en het bed trilde zoals die massagebedden waar een muntje in moet in films (ze staan volgens Hollywood vooral in goedkope motels in Las Vegas). Een merkwaardige ervaring maar gelukkig geen schade. Het was een aardbeving van 3.4 op de schaal van Richter en het epicentrum lag heel dicht bij waar wij wonen.
Op woensdag was het heerlijk weer: zonnig en 32 graden (ook bij temperaturen een mooi getal). We hebben voor het eerst gezommen in het zwembad. Om met Dick Bruna te spreken: wel fris in het begin (nijn spetterde en spatterde en bleef er heel lang in). Het was erg lekker en ook erg leuk natuurlijk, je eigen zwembad! Tristan wil graag zwemmen met iedereen die hij kent: Tristan en Bronte mogen in het zwembadje, Levi mag in het zwembadje en de belkindjes ook (zo noemt hij de kinderen van Katja en Bernard, de Belgische kinderen).
's Avonds hebben we lekker Wallander gekeken. We zijn erg blij met het huis, het voelt heerlijk aan.
Op donderdag had Karla werk voor een dag: ze heeft op een tankstation gestaan om te enqueteren. Dat was erg leuk en ze deed het met een leuke andere meid dus dat was wel zo gezellig. 's Middags hebben we wat boorwerk gedaan. We hebben de kapstokken opgehangen (twee die we hadden gekocht voor ons huis in Hilversum en twee die oorspronkelijk in de originele Bruynzeelkeuken in Arnhem hingen).
De jongens zijn ondertussen echt fan van Buurman & Buurman, zelfs Julian kan al 'buurman' zeggen.
Karla heeft vandaag een goed gesprek met een recruiter gehad in de stad, hopelijk komt daar wat uit. Ook heeft ze koffie gedronken met ex-collega Michael en is ze even wezen buurten op de afdeling waar ze werkte. Daarna is ze nog naar twee uitzendbureau's geweest, ze is goed bezig.
Op de golfclub hadden we een topavond: we hebben maar liefst een vleesschaal én een fles wijn gewonnen! We gaan alvast een bbq plannen, de zomer komt er bijna aan.
Comments

leuk toch hé zo je eigen huis kunnen inrichten! enne de 'belkinderen' zeggen geen nee tegen een plonske!
Posted By katja en co | 22-10-2011 at 02:52