Entertaining
Volgens de brochure van dit huis was het een entertainer's dream. Dat hebben we deze week grondig getest. Zaterdag kregen we Michael, Chelsea en Sebastian over de vloer. Dat was erg leuk, we kunnen het goed met ze vinden. Sebastian wilde helaas eerst niet goed slapen dus de ouders zaten niet zo rustig, een gevoel dat wij wel kennen (en iedereen die kinderen heeft wel denk ik).
Eerder op de dag hadden we enkele dringende benodigdheden aangeschaft. Ik loop bijna op sokken, zo dun zijn mijn zolen dus ik heb nu nieuwe schoenen. En er moesten hoognodig een opblaaskrokodil en –walrus komen natuurlijk. Dat is nu ook in orde.
De volgende ochtend kwamen Margot, Andrew, Tristan en Bronte ons huis bekijken. Alle kerels zijn het zwembad ingegaan maar dat was wel fris. Het was ook een beetje bewolkt en niet zo erg warm. Maar leuk was het toch, ook hen mogen we graag.
Het weer was een beetje slecht getimed want toen ze weg waren na de lunch werd het een heerlijke middag waarop ik nog een keer met de jochies het water in gegaan ben. Tristan kan in de babyfloat, een opblaasbare ring met een zitje erin, al het hele zwembad door. Hij ging elke keer iets halen aan de andere kant van het zwembad. Julian heeft ontdekt dat hij lekker op de eerste trede van de trap kan staan en dan kan spetteren. Later in de week ontdekte hij dat hij ook op de tweede trede durft. En een pret dat hij dan heeft.
De werkweek was nogal vreselijk. Heel hectisch en er ging ook nog iets mis wat extra druk opleverde om te herstellen. Wat er misging weten we wel maar we weten nog steeds niet waarom en dat is nogal onbevredigend.
Donderdag hadden we weer gasten: Connie en Chris hadden we alweer veel te lang niet gezien. Ze vonden ons huis wel mooi geloof ik en Chris heeft me nog wat zwembadadvies gegeven. Connie heeft onze kinderboeken grondig bestudeerd (ze mag er binnenkort zelf één illustreren) en er zelfs een meegenomen die Tristan bij zijn geboorte van Willem Jan heeft gekregen omdat ze die zo grappig vond.
Gelukkig had ik na de zware werkweek de vrijdag vrij, dat had ik vorige week al geregeld. Gewoon omdat ik na een zwaar jaar zonder vrij wel eens een dagje wilde niksnutten. Dat is vrij goed gelukt: heerlijk was het. Eerst hebben Karla en ik lekker ontbeten in de koffietent waar we dat ook regelmatig deden toen we nog maar kort hier waren. Het was vandaag erg warm (35 graden) en ik heb daarna heerlijk in en om het zwembad aangerommeld. Lekker een muziekje erbij of een boek, even geen kinderen... zalig. Het eerste muziekje van de dag was toepasselijk genoeg 'Hello Sunshine' van de Super Furry Animals. Dat liedje zou iedereen kennen als ze de 1 miljoen pond zouden hebben geaccepteerd van Coca Cola om het te gebruiken in een reclamecampagne. Maar de Furries wezen dat uit principe af omdat het drankjesbedrijf zich niet erg goed gedraagt in Colombia naar het schijnt.
Karla heeft met haar brieven alweer een afspraak geregeld. Op dinsdag heeft ze het gesprek gehad en het ging erg goed. Ze heeft helemaal zin om daar aan de slag te gaan maar er zijn nog twee kandidaten. Gespannen afwachten dus.
Daarnaast heeft ze ook een afwijzing gehad van een eerder gesprek. De concurrentie is helaas nogal hevig in de banen die zij zoekt maar we zijn erg blij dat haar brieven meer effect sorteren dan eerder. Ze heeft voor volgende week ook alweer een gesprek geregeld. Het enige wat nu nog nodig is, is een beetje geluk en dan is Karla ook weer lekker aan het werk.
Wat de kinderen betreft moet gezegd dat de nieuwe benadering met Julian wel een goed resultaat geeft. Ik geef hem iets meer ruimte en probeer met een beetje humor te zorgen dat hij dingen die hij niet mag niet doet. Negeren doen we soms ook maar dat kan niet met alles. Julian vindt het heerlijk om buiten te zijn. Geef hem een stok en je kunt aan hem zien dat hij geniet, hij gaat dan heel grappig lopen met stappen die halve sprongetjes zijn. Voor het wegbrengen naar de creche liep hij naar de kant van de weg, hij wilde niet in de auto maar lekker kijken naar alles. Toen er een grote vrachtwagen passeerde wees hij ernaar met zijn lekker mollige handje en zei ernstig: vroem vroem.
Tristan ging deze week erg goed met zindelijk worden. Dat is compleet oninteressant voor iedereen behalve de ouders en dat zijn wij. In een paar dagen leek hij het helemaal door te krijgen. Eerst kwam hij met een nat broekje en een plasje op de vloer melden dat hij op 'het potty' moest. Een paar dagen later zei hij dat hij moest en was op tijd. Niet elke keer natuurlijk, een ongeluk zit in een klein broekje. Maar over het algemeen gaat het geweldig.
Ondanks de drukke week op het werk en Karla die nog werk zoekt had ik het gevoel dat zich wel begint af te tekenen waar we het allemaal voor gedaan hebben. We zijn vaker buiten, het is vaker lekker weer en de jongetjes worden steeds makkelijker en leuker. Ze genieten vaak en wij (dus) ook.
Comments

Leuke verhalen en fijn dat jullie beter in je vel gaan zitten.
Ik zie ons ook al lopen langs de straat met onze kleinzoons net als Papa Laurens.
Aardig dat ze alweer een stap verder zijn bijna zindelijk die tristan.
Als ik de calander goed lees komen wij de 2 december aan , maar dat is pas op de 4 december we vlieg op de 2e.
groetjes swij gaan nu slapen tot schrijfs, ziens hoors etc.
Daaaaaaaag tristan en Julian
Posted By Papa/Opa | 18-11-2011 at 23:34

Dacht ik eerst ook Fons, maar de grote 2 staat bij 7 december en geeft aan hoe oud Julian wordt. Een paar dagen eerder staat bij 4 december 'Opa & oma'.
Posted By Laurens | 19-11-2011 at 03:34