De pot op
Van het weekend zijn we naar een meubelzaak geweest en naar een badkamerzaak. Er staat weer een verhuizing voor de deur, dus het circus komt weer langzaam op gang. In de namiddag zijn we ook nog naar de doe-het-zelf zaak gegaan. De grootste attractie voor de kinderen daar is dat ze hele kleine boodschappenwagentjes hebben. Racen dus.
Tristan mocht de kleur van zijn nieuwe kamertje kiezen, maar we behielden ons wel het vetorecht voor. Hij koos blauw, dus we hoefden ons recht niet uit te oefenen. Wij kiezen welke kleur blauw het wordt, dus dat komt wel goed. Voor Julian hebben we groen gekozen, en ook voor de andere kamers hebben we kleuren bedacht. Gelukkig kiezen we altijd vrij snel want met die kleintjes zit er niks anders op dan snel kiezen of zonder beslissing weer naar huis te gaan.
Op zondag heb ik zowaar een stukje gefietst. Een kleine dertig kilometer maar, en 12% voelde niet meer zo soepel als een tijd geleden maar al met al viel het wel mee en het was wel lekker. Sinds Tech-Ed heb ik een heel naar hoestje, zo eentje waarbij je de longen uit je lijf hoest tot je keel zeer doet, maar de kriebel wordt er niet minder om. Dat heeft me ook deze week nog regelmatig uit de slaap gehouden.
Op zondag hebben we Tristan geen luier aangedaan maar een onderbroekje in een poging hem zolangzamerhand zindelijk te krijgen. Beter gezegd hebben we hem drie keer een onderbroekje aangedaan, wat al iets zegt over de mate van succes. Tristan geeft steeds netjes aan dat hij een plasje moet doen, dat is mooi. Minder mooi is dat het op dat moment al van zijn stoeltje druipt. Er ligt dus nog een verbeterpuntje op het vlak van herkennen van aandrang.
Later in de week ging het al een stuk beter.
's Middags zijn we nog naar IKEA gegaan (wat dat betreft wonen we nu net zo dichtbij Zweden als eerst) om ons te verdiepen in kasten.
Tristan had deze week opeens weer zin om de Night Garden te kijken, dat was lang geleden. Ik vind het leuk mee te kijken met hem, omdat het allemaal herinneringen oproept aan toen we hier net waren. Het lijkt alweer lang geleden, al is het pas een jaar.
Julian begint langzaam aan wat handelbaarder te worden en meer te praten. Als hij nu probeert in je gezicht te slaan en je vraagt of dat mag, dan zegt hij heel schattig en beslist: nee! Tristan wordt juist weer wat slechter, hij is weer meer aan het testen en hij luistert slechter.
Op dinsdag pakten zich donkere wolken samen boven ons huis. Het onweerde flink, het is deze week even gedaan met het prachtige nawinterweer dat we hadden. Ook kreeg Karla te horen dat haar contract vanwege bezuinigingen niet verlengd kan worden. Dat is natuurlijk heel jammer, al is het maar omdat ze nu weer veel energie moet steken in het vinden van werk. Maar dat ze het originele contract van vijf weken heeft kunnen rekken tot ruim acht maanden is natuurlijk heel mooi. En ze krijgt prachtige referenties mee.
Op dinsdag hebben we ook een reisje geboekt naar Sydney! Karla's ouders zijn hier in december en zijn zo lief een paar dagen op de kinderen te passen. Wij gaan dan dus wat Australische ikonen afstrepen, zoals het Opera House en de Harbour Bridge. Karla heeft ze weliswaar al eens gezien, maar dat is alweer elf jaar geleden. We hebben er zin in!
Verder nog het vermelden waard: Judith was donderdag jarig. Van harte gefeliciteerd vanaf hier, proost!
Ook is het wereldkampioenschap Rugby begonnen, en de eerste wedstrijd was meteen live op tv bij de golfclub. Nieuw-Zeeland heeft ruimschoots gewonnen van Tonga, go All Blacks!
Bekijk foto's
Comments

De week is weer afgerond, mijn tuin is opgeruimd aan de parkweg met behulp van Mirjam, Tijs, Harald en Jeanne. Vandaag de plastic zeilen weg gehaald en de sleutel teruggegeven. Iets voor de volgende volkstuinder om het beter te doen.
Voor jullie gaat de tijd dringen om het nieuwe onderkomen te gaan prepareren voor de verhuizing. Handig dat Tristan nu bijna zindelijk is.
Laurens beterschap met de hoest en karla succes met een nieuwe baan vinden.
liefs van ons voor jullie alle vier
Posted By Papa | 09-09-2011 at 23:25

Hi Karla & family,
Een mooi gevolg van je (hopelijk tijdelijke) werkeloosheid is dat je nu alle tijd hebt om te gaan klussen in jullie nieuwe huis! Tegen de tijd dat dat klaar is heb je misschien alweer een nieuwe baan.
vgr Andrea
Posted By Andrea | 10-09-2011 at 20:53