Lustrum
Deze week, op woensdag, waren Karla en ik vijf jaar getrouwd. Ik heb een bloemetje meegenomen voor mijn lieve vrouw, dat de motorrit naar huis gelukkig overleefd heeft. De volgende dag kreeg ik van Karla een kleine bougainville, die we bij het zwembad gaan planten voor het mediterrane gevoel. Die avond zijn we voor de gelegenheid uit eten gegaan, terwijl de kinderen in goede handen waren bij Connie en Chris. We zijn naar McLaren Vale gegaan, naar een Italiaans restaurant. En dan niet spaghetti bolognese en pizza, maar echt Italiaans. Het wordt gerund door Italiaanse emigranten. De dochter des huizes werkt er ook en hoewel ze er erg Italiaans uitzag en ook Italiaans sprak, bleek ze nog nooit in Italië geweest te zijn.
Het voorgerecht bestond uit een groot bord voor twee met allemaal lekkere dingen erop: zalm, prosciutto, olijfjes en nog van alles. Als hoofdgerecht hadden we gevulde kip, die met enorm lekkere gecarameliseerde champignons werd geserveerd. Het nagerecht was teveel chocolademousse, maar dat mocht de pret niet drukken. Toen we weer buiten stonden konden we nog genieten van een prachtige volle maan, om de romantiek compleet te maken.
Weer thuis hebben we nog even gekletst met het oppasduo van dienst, gelukkig hadden zij een rustige avond gehad. Wij gaan door voor nog een paar lustrums.
De week begon met klusjes, ik heb het zwembad weer schoongemaakt, maar het ziet ernaar uit dat ik het zand in de filter moet vervangen. Geen idee hoe dat werkt maar dat leren we wel. Die avond kwam Karla's meidenclubje bij ons kaasfonduen, dus ik was niet welkom. Ik heb lekker de hele avond op de studeerkamer gezeten met een muziekje en heb fietsroutes in elkaar geknutseld op internet.
Eén daarvan heb ik de volgende dag meteen uitgeprobeerd, al was het weer niet denderend. Ik ben via Willunga Hill naar Kangarilla en Clarendon gereden, een erg mooie tocht van 75 kilometer. Het leuke van fietsen is dat je sport met toerisme combineert. Ik heb prachtige heuvels, huizen, bossen en uitzichten gezien.
Op vrijdag had ik een dagje vrij ter compensatie van al het werk van vorige week. Karla en ik zijn, na het avondje uit dus, lekker gaan fietsen naar Mount Lofty, veel klimmen dus. Daar hebben we een lekker broodje gegeten (pardon: een geroosterde ciabatta) en zijn weer terug gegaan. De afdaling van Mount Lofty was steenkoud, daarna ging het wel. Weer thuis hebben we de rest van de middag lekker rustig zitten lezen.
Over de werkweek valt niet zoveel te melden. Ik hoefde maar twee avonden te werken, maar lekker thuis en het eind komt in zicht. Op maandag had ik een review en de senior developer complimenteerde me met mijn Engels, vooral geschreven. Hij zei dat ik dat beter deed dan menig Australiër, wat natuurlijk erg leuk is om te horen (spreken gaat ook best aardig, maar ik struikel nog weleens, zeker als ik moe begin te worden).
Karla heeft ook weer niet stilgezeten en heeft weer wat ijzertjes in het vuur. Het zou natuurlijk fijn zijn als daar wat uit komt, maar dat weten we later pas.
Tristan had deze week geen zin om te slapen, hij greep alles aan om ons weer te roepen en er nog even uit te kunnen. Dat ging de hele nacht door, hij maakte ons vaker wakker dan toen hij nog een baby was! Dat moeten we nu weer zien te ontmoedigen, maar dat gaat wel lukken.
Julian begint duidelijk iets groter te worden, en ook wat rustiger. Hij blijft de ondernemende van de twee, laatst wilde hij in een boom klimmen bij de creche (een dikke tak daarvan gaat heel geleidelijk omhoog) en hij riep al tegen mij 'aan de kant', want hij wilde het zo nodig alleen doen. Uiteraard viel hij, dus dat was even huilen. Maar hij is al een stuk rustiger en zegt soms 'ja' in plaats van te slaan, dus daar zijn we blij mee.
Comments

Hoi Laurens,
De volgende keer als we er weer bij jullie zijn moeten we eens samen gaan fietsen lijkt me heel lekker ontspannen werk met al die lekkere klimmetje en uiteraard de afdelingen, wij waren toch ook in Clarendon geweest in dat leuke eetcafe met zang na.
Posted By PA / OPA | 11-02-2012 at 00:48

Hoi leve lieden daar in het zuiden,
We hebben vandaag een fles wijn gedronken die bij AH is gekocht.
Een HARDYs 1853 BIN 343 van 2010, wat bleek er op de achterkant te staan "procuced Reynell rd, Reynella SA 5161" we weten nu waar dat is bij jullie om de hoek als je terug komt rijden van de het kinderdag verblijf.
Dus je snapt het wel, wij betaalde 3,99/fles in AsD 5 en jullie bij de bottelerij ??
Misschien moet je solliciteren bij AH om de nieuwe oogsten hier te beoordelen, leuke bijbaan voor Karla of Laurens.
Ik zal de fles bewaren zodat je hem op Skype kunt zien.
Liefs, het is hier nu - 8 graden, een warme omhelzing van ons beide
Posted By PA / OPA | 11-02-2012 at 21:30

Dat is waar Tristan altijd 'wijnranken' roept als we van de creche komen. Wat leuk dat jullie die druiven nu in een fles hebben (hadden, waarschijnlijk)!
Liefs van ons, proost!
Posted By Laurens | 12-02-2012 at 08:31

Hallo Karla en Laurens. Leuk om jullie verhalen te lezen! Karla, succes met het vinden van een baan (ik zit in hetzelfde schuitje haha)! Groetjes uit Queensland, ook van Theo.
Posted By Jacqueline Ploeg | 16-02-2012 at 05:27