Highway To The Sun

(maar dan wel van Eat)
Deze keer bestond het leuke dagje met de kinderen uit naar de stad gaan. Het was prachtig weer (de maximumtemperaturen zijn al een paar maanden niet onder de 20 geweest, hoewel het alweer twee weken herfst is) en het was gezellig druk. Het Fringe Festival is gaande, een festival met allerlei muziek en theater, maar met onze kleintjes zijn we daar nog niet helemaal aan toe. Al schijnen er ook wel dingen voor kleine kinderen te zijn, dus volgend jaar maar eens kijken. We hebben lekker over de markt gestruind waar de kinderen weer veel belangstelling trokken met hun fietsjes. Ook zijn we een stukje met de bus geweest. Karla heeft een mooi nieuw sporthorloge gekocht en we zijn nog wat gaan drinken. Helaas hebben we van dit alles geen foto's omdat we de camera vergeten waren.
Op zondag heb ik lekker gefietst, een soort generale repetitie voor komende zondag (de Mt Lofty Challenge). Dus eerst naar de stad, dan Mt Lofty op en dan terug via Ackland Hill road, die ook nog vrij gemeen is (totaal 72 kilometer). Het ging best goed, klimmen gaat me aardig af zolangzamerhand. Altijd leuk om iemand te laten staan die een zes keer zo dure Colnago onder de billen heeft als ik. Karla is ondertussen naar een speeltuin gegaan met de kids waar ook andere moeders met kinderen waren, zoals Margot met Tristan en Bronte. 's Avonds heeft ze heerlijke groente lasagne gemaakt, die ook Tristan heel erg lekker vond. Hij liet drie keer opscheppen, maar van het laatste bordje kreeg hij nog maar een paar hapjes op. Hij zei: "Mama, ik vind het zóóóóóó lekker wat jij gemaakt heeft".
Op maandag hadden we een cadeautje: het was een vrije dag vanwege Adelaide Cup day. Paarden lopen dan rondjes maar daar hoef je je niks van aan te trekken. Wij hebben de perfecte dag benut door naar het strand te gaan met Michael en Chelsea. Daarna hebben we nog een milkshake gedronken met de kids. De banaan kwam uit een gele stroopfles en dat was later te merken aan twee stuiterballetjes waarvan er eentje niet kon stoppen met giechelen.
Op dinsdag was er weer werk aan de winkel. Dat we werk hebben en daar blij mee zijn wil niet zeggen dat het ook altijd maar leuk is. Karla heeft laat gewerkt omdat ze de dingen onder de knie wil krijgen, en ik heb deze week ook te veel gewerkt omdat de baas een belachelijke deadline heeft gesteld en de project manager vervolgens nogal onverstandig met de schaarse tijd omspringt. Nou ja, gaat wel weer over.
Tristan demonstreerde tijdens het eten even hoe hij 'hoepla' had gedaan, daarbij vergetend dat hij zijn vorkje vasthad, dat hij daardoor in mijn oog prikte. Gelukkig zat er een ooglid tussen maar fijn was het niet. Later sloeg Julian me nog in het andere oog. Toch jammer dat ik mijn bloedjes van kinderen niet kan zien opgroeien als ze zo doorgaan.
Gelukkig konden zowel Karla als ik de week positief afsluiten op het werk, zodat we weer goed geluimd naar de golfclub gingen. Daar trok Tristan ons eigen lot dat ons weer een meat tray bezorgde. Maar omdat we geen ruimte in de vriezer hadden hebben we winnaars van een fles wijn gevraagd te ruilen, wat ze wel wilden.

Bekijk foto's

(maar dan wel van Eat)
Deze keer bestond het leuke dagje met de kinderen uit naar de stad gaan. Het was prachtig weer (de maximumtemperaturen zijn al een paar maanden niet onder de 20 geweest, hoewel het alweer twee weken herfst is) en het was gezellig druk. Het Fringe Festival is gaande, een festival met allerlei muziek en theater, maar met onze kleintjes zijn we daar nog niet helemaal aan toe. Al schijnen er ook wel dingen voor kleine kinderen te zijn, dus volgend jaar maar eens kijken. We hebben lekker over de markt gestruind waar de kinderen weer veel belangstelling trokken met hun fietsjes. Ook zijn we een stukje met de bus geweest. Karla heeft een mooi nieuw sporthorloge gekocht en we zijn nog wat gaan drinken. Helaas hebben we van dit alles geen foto's omdat we de camera vergeten waren.
Op zondag heb ik lekker gefietst, een soort generale repetitie voor komende zondag (de Mt Lofty Challenge). Dus eerst naar de stad, dan Mt Lofty op en dan terug via Ackland Hill road, die ook nog vrij gemeen is (totaal 72 kilometer). Het ging best goed, klimmen gaat me aardig af zolangzamerhand. Altijd leuk om iemand te laten staan die een zes keer zo dure Colnago onder de billen heeft als ik. Karla is ondertussen naar een speeltuin gegaan met de kids waar ook andere moeders met kinderen waren, zoals Margot met Tristan en Bronte. 's Avonds heeft ze heerlijke groente lasagne gemaakt, die ook Tristan heel erg lekker vond. Hij liet drie keer opscheppen, maar van het laatste bordje kreeg hij nog maar een paar hapjes op. Hij zei: "Mama, ik vind het zóóóóóó lekker wat jij gemaakt heeft".
Op maandag hadden we een cadeautje: het was een vrije dag vanwege Adelaide Cup day. Paarden lopen dan rondjes maar daar hoef je je niks van aan te trekken. Wij hebben de perfecte dag benut door naar het strand te gaan met Michael en Chelsea. Daarna hebben we nog een milkshake gedronken met de kids. De banaan kwam uit een gele stroopfles en dat was later te merken aan twee stuiterballetjes waarvan er eentje niet kon stoppen met giechelen.
Op dinsdag was er weer werk aan de winkel. Dat we werk hebben en daar blij mee zijn wil niet zeggen dat het ook altijd maar leuk is. Karla heeft laat gewerkt omdat ze de dingen onder de knie wil krijgen, en ik heb deze week ook te veel gewerkt omdat de baas een belachelijke deadline heeft gesteld en de project manager vervolgens nogal onverstandig met de schaarse tijd omspringt. Nou ja, gaat wel weer over.
Tristan demonstreerde tijdens het eten even hoe hij 'hoepla' had gedaan, daarbij vergetend dat hij zijn vorkje vasthad, dat hij daardoor in mijn oog prikte. Gelukkig zat er een ooglid tussen maar fijn was het niet. Later sloeg Julian me nog in het andere oog. Toch jammer dat ik mijn bloedjes van kinderen niet kan zien opgroeien als ze zo doorgaan.
Gelukkig konden zowel Karla als ik de week positief afsluiten op het werk, zodat we weer goed geluimd naar de golfclub gingen. Daar trok Tristan ons eigen lot dat ons weer een meat tray bezorgde. Maar omdat we geen ruimte in de vriezer hadden hebben we winnaars van een fles wijn gevraagd te ruilen, wat ze wel wilden.

Bekijk foto's