Highway To The Sun

Van het weekend was het nog heerlijk weer. Op zaterdag trok Tristan meteen na het ontbijt al zijn kleren uit: hij was klaar voor het zwembad. Dus wij er even lekker in.
Daarna gingen we bramen plukken, die had ik bij een fietstocht best dichtbij ons huis gezien. We hadden een bakje meegenomen en dachten dat we die wel niet vol zouden krijgen. Maar we hadden nog veel meer kunnen plukken, er waren er enorm veel en allemaal lekker rijp. 300 gram verse, zoete bramen hadden we.
Bij thuiskomst, na nog een keer zwemmen, hebben we lekker gebarbecued. Het toetje was ijs... met bramen natuurlijk.
Op zondag heb ik een prachtige fietstocht gemaakt, en nog snel ook. Verder heb ik een ophangsysteem geknutseld voor de nieuwe squeezebox, want deze wil ik wel graag heel houden. Karla heeft een beginnetje gemaakt met het aanleggen van een veggie patch, een groentetuintje.
Omdat ik al een tijdje erg slecht geslapen had, voelde ik me op maandag niet zo lekker, ik was een beetje duizelig en durfde eigenlijk niet eens het verkeer in. Ik zag werk niet zitten en heb een 'sicky' genomen. Dat gaf me de gelegenheid om mijn squeezebox ophangsysteem af te maken. Ook heb ik de band van mijn gewone fiets geplakt, zodat ik de kinderen af en toe op de fiets van de creche kan halen.
Karla had op haar één na laatste vakantiedag allemaal afspraken voor lunch en koffietjes.
De volgende dag ben ik weer gaan werken, en Karla heeft toen de fietstocht gemaakt die ik zondag gemaakt had. Een erg mooie en zware route vond zij ook, en bij haar waaide het veel harder.
Het weer was deze week iets minder. Nog wel boven 20 graden maximaal, maar grijs en af en toe nat. Dinsdag ben ik voor het eerst sinds maanden weer met regen op de motor geweest. In combinatie met windstoten is dat echt niet prettig.
Op woensdag was natuurlijk de grote dag: Karla's eerste dag bij Resthaven. Zoals dat gaat was het veel informatie opzuigen. Er zijn wel een aantal leuke collega's en ook Adelaide blijkt een dorp: Karla werkt met de vrouw van een ex-collega van mij waar ik nog contact mee heb.
Op donderdag hadden we allebei een mindere dag op het werk. Karla wordt ingewerkt door iemand die ook niet alles weet en die ook maar een week blijft. Er zal dus veel door haarzelf uitgevogeld moeten worden. Ik moest ondertussen zoveel dingen tegelijk doen dat ik het overzicht dreigde te verliezen. Maar dat kwam vandaag weer goed. Het bleek dat ik een aantal dingen toch wel goed had begrepen en het deed me deugd dat de senior developer ook moest toegeven dat het allemaal wat gecompliceerder was dan hij aanvankelijk dacht.
En toen Karla boodschappen deed na het werk, heb ik inderdaad de kinderen gehaald op de fiets. Het is hier iets minder vlak dan in Nederland, maar het is wel leuk om te doen. De jongetjes vinden het erg leuk in de fietskar. Julian begint zich te ontpoppen als een goedlachs en vrolijk jongetje, al blijft hij een ondeugd. Als we iets verbieden negeert hij dat. Als we het nog een keer zeggen luistert hij pas. Hij gaat dan namelijk proberen het te doen zonder dat je het ziet...
Tristan blijft een gevoelig knulletje. Soms is hij de hele dag vrolijk maar soms kan hij ook drama's maken van niks. Vandaag was zijn broodje op de golfclub iets kleiner dan die van mij. Tranen met tuiten...

Bekijk foto's

Van het weekend was het nog heerlijk weer. Op zaterdag trok Tristan meteen na het ontbijt al zijn kleren uit: hij was klaar voor het zwembad. Dus wij er even lekker in.
Daarna gingen we bramen plukken, die had ik bij een fietstocht best dichtbij ons huis gezien. We hadden een bakje meegenomen en dachten dat we die wel niet vol zouden krijgen. Maar we hadden nog veel meer kunnen plukken, er waren er enorm veel en allemaal lekker rijp. 300 gram verse, zoete bramen hadden we.
Bij thuiskomst, na nog een keer zwemmen, hebben we lekker gebarbecued. Het toetje was ijs... met bramen natuurlijk.
Op zondag heb ik een prachtige fietstocht gemaakt, en nog snel ook. Verder heb ik een ophangsysteem geknutseld voor de nieuwe squeezebox, want deze wil ik wel graag heel houden. Karla heeft een beginnetje gemaakt met het aanleggen van een veggie patch, een groentetuintje.
Omdat ik al een tijdje erg slecht geslapen had, voelde ik me op maandag niet zo lekker, ik was een beetje duizelig en durfde eigenlijk niet eens het verkeer in. Ik zag werk niet zitten en heb een 'sicky' genomen. Dat gaf me de gelegenheid om mijn squeezebox ophangsysteem af te maken. Ook heb ik de band van mijn gewone fiets geplakt, zodat ik de kinderen af en toe op de fiets van de creche kan halen.
Karla had op haar één na laatste vakantiedag allemaal afspraken voor lunch en koffietjes.
De volgende dag ben ik weer gaan werken, en Karla heeft toen de fietstocht gemaakt die ik zondag gemaakt had. Een erg mooie en zware route vond zij ook, en bij haar waaide het veel harder.
Het weer was deze week iets minder. Nog wel boven 20 graden maximaal, maar grijs en af en toe nat. Dinsdag ben ik voor het eerst sinds maanden weer met regen op de motor geweest. In combinatie met windstoten is dat echt niet prettig.
Op woensdag was natuurlijk de grote dag: Karla's eerste dag bij Resthaven. Zoals dat gaat was het veel informatie opzuigen. Er zijn wel een aantal leuke collega's en ook Adelaide blijkt een dorp: Karla werkt met de vrouw van een ex-collega van mij waar ik nog contact mee heb.
Op donderdag hadden we allebei een mindere dag op het werk. Karla wordt ingewerkt door iemand die ook niet alles weet en die ook maar een week blijft. Er zal dus veel door haarzelf uitgevogeld moeten worden. Ik moest ondertussen zoveel dingen tegelijk doen dat ik het overzicht dreigde te verliezen. Maar dat kwam vandaag weer goed. Het bleek dat ik een aantal dingen toch wel goed had begrepen en het deed me deugd dat de senior developer ook moest toegeven dat het allemaal wat gecompliceerder was dan hij aanvankelijk dacht.
En toen Karla boodschappen deed na het werk, heb ik inderdaad de kinderen gehaald op de fiets. Het is hier iets minder vlak dan in Nederland, maar het is wel leuk om te doen. De jongetjes vinden het erg leuk in de fietskar. Julian begint zich te ontpoppen als een goedlachs en vrolijk jongetje, al blijft hij een ondeugd. Als we iets verbieden negeert hij dat. Als we het nog een keer zeggen luistert hij pas. Hij gaat dan namelijk proberen het te doen zonder dat je het ziet...
Tristan blijft een gevoelig knulletje. Soms is hij de hele dag vrolijk maar soms kan hij ook drama's maken van niks. Vandaag was zijn broodje op de golfclub iets kleiner dan die van mij. Tranen met tuiten...

Bekijk foto's