Highway To The Sun

Het aanbod van mijn nieuwe werkgever zou maandag pas komen, zo lieten ze weten. En op maandag kwam het inderdaad. Ik was er erg tevreden mee: de secundaire voorwaarden zijn normaal, en het salaris is niet 25% maar 33% hoger dan ik nu verdien.
Zeer waarschijnlijk leukere collega's, zeer waarschijnlijk leuker werk en aanzienlijk meer verdienen. Jullie zullen begrijpen dat ik niet over één nacht ijs ben gegaan, zoiets moet je kiezen met je volle verstand. Maar de dag erna heb ik dan toch gemaild dat ik het aanbod gaarne accepteer. Daarop kreeg ik als reactie 'that is fantastic news', en alleen dat zou al een ondenkbare reactie zijn van mijn huidige baas, die niet eens groet als hij het kantoor binnenkomt of verlaat.
Op woensdag heb ik het hem laten weten en ik moet zeggen: hij reageerde sportief. Er zijn behoorlijk wat dingen gaande op het moment. Zo zijn de salesmensen ontslagen omdat ze te weinig resultaat halen, gaat mijn ontwikkelcollega over twee weken met zwangerschapsverlof voor zes maanden en dreigt de lead developer in de richting van een burnout te gaan. Maar hij zag in dat mensen nou eenmaal af en toe weggaan.

Op dinsdagmiddag was het nogmaals tijd voor kiezen met verstand: ik had met de tandarts afgesproken dat ik twee verstandskiezen zou doneren. Helaas zaten die nog vrij goed vast in mijn mond en daar moest dus eerst iets aan gedaan worden. Ik had niet gekozen voor volledige narcose of intraveneuze verdoving want die vind ik een beetje eng. Ik kreeg dus acht spuiten in mijn mond en kon daarna genieten van het handwerk van de dokter. Aan de ene kant zei de kies 'floep' (of woorden van die strekking) en liet los. Aan de andere kant was de kies verscholen achter zijn buurman en daar kwam de hele set Festo gereedschap aan te pas, van zaagtafel tot vlakschuurmachine. Behoorlijk onaangenaam allemaal, en de volgende dag had ik een gezicht alsof ik een ei in mijn mond had.
Sindsdien ben ik pijnstillers aan het eten en af en toe heb ik er nog behoorlijk last van. Maar na twee dagen vloeibaar voedsel (Karla heeft heel lief bananenprak en geblenderde pasta gemaakt) eet ik wel weer iets echtere dingen en over een week ben ik denk ik wel weer de oude.
Van het weekend was ik nog aan het wachten op het contract, toch weer wat nerveus wat het zou worden. We zijn op zaterdag wezen kijken of een playgroup in de buurt iets was voor het feestje van Tristan. Die kun je huren voor een half dagje en dan heb je een speeltuin, een zaaltje met allerlei speelgoed en een keuken, dus dat klinkt wel handig. Waarschijnlijk wordt dat het wel. Ook hebben we weer nieuwe schoenen voor de jongens gekocht (zo ongeveer een wekelijks ritueel) en heeft Karla haar haar behoorlijk kort laten knippen. Lekker vlot staat dat.
Op zondag waren Tristan en Julian een hele tijd wild met elkaar aan het spelen maar zonder te huilen. Dat was een klein wonder. Het was hier moederdag en we hebben Karla wat kleine kadootjes op bed gebracht. Deels zelf gefreubeld op de creche en deels gekochte chocolaatjes. Daarna hebben we lekker ontbeten met croissants met ham en kaas uit de oven.
Ik heb ook nog gefietst die dag maar wel op de oude fiets omdat er regen voorspeld was en dat kwam ook uit. Wel heb ik weer de nieuwe manier van fietsen gebruikt, die ook nu weer harder ging maar ook nog stevige spierpijn opleverde. Karla had terwijl de knulletjes sliepen appeltaart gemaakt omdat Connie en Chris die middag kwamen. Eigenlijk zouden we ergens gaan lunchen met ze maar op moederdag kun je dat vergeten als je niet al vorige moederdag had gereserveerd. We hebben leuk bijgebept, Connie staat op het punt voor drie maanden een cursus in Los Angeles te doen dus dat kon nog net. De appeltaart was lekker maar een beetje droog, maar de dag erna was hij perfect!
Later hebben we nog een etappe van de Giro gekeken die ik de nacht ervoor had opgenomen.
Op de dinsdag dat ik naar de tandarts ging, moest Karla aan het eind van de dag Julian ophalen van de creche. Die had een klein beetje overgegeven. Omdat kinderen hier al doodgaan als ze naar pinda's of melk kijken is men begrijpelijkerwijs erg voorzichtig en de volgende dag mocht Julian dus ook niet naar de creche. Karla is met hem thuisgebleven en had zo een leuke dag. Want onze kinderen zijn erg schattig als je er een tegelijk hebt. Helaas was ze wel gevallen toen ze achter Julian op zijn loopfietsje aanging en behalve een gat in haar broek leverde dat een pijnlijke knie op die haar behoorlijk tot last is. Dezelfde dag kregen we een kaart van alle familieleden die aanwezig waren op het tuinfeest, heel lief. Wie weet zijn we er volgend jaar zelf bij.
Op donderdagavond is Karla nog met Florence en Francis dessert wezen eten ter ere van Francis haar verjaardag.

Bekijk foto's

Het aanbod van mijn nieuwe werkgever zou maandag pas komen, zo lieten ze weten. En op maandag kwam het inderdaad. Ik was er erg tevreden mee: de secundaire voorwaarden zijn normaal, en het salaris is niet 25% maar 33% hoger dan ik nu verdien.
Zeer waarschijnlijk leukere collega's, zeer waarschijnlijk leuker werk en aanzienlijk meer verdienen. Jullie zullen begrijpen dat ik niet over één nacht ijs ben gegaan, zoiets moet je kiezen met je volle verstand. Maar de dag erna heb ik dan toch gemaild dat ik het aanbod gaarne accepteer. Daarop kreeg ik als reactie 'that is fantastic news', en alleen dat zou al een ondenkbare reactie zijn van mijn huidige baas, die niet eens groet als hij het kantoor binnenkomt of verlaat.
Op woensdag heb ik het hem laten weten en ik moet zeggen: hij reageerde sportief. Er zijn behoorlijk wat dingen gaande op het moment. Zo zijn de salesmensen ontslagen omdat ze te weinig resultaat halen, gaat mijn ontwikkelcollega over twee weken met zwangerschapsverlof voor zes maanden en dreigt de lead developer in de richting van een burnout te gaan. Maar hij zag in dat mensen nou eenmaal af en toe weggaan.

Op dinsdagmiddag was het nogmaals tijd voor kiezen met verstand: ik had met de tandarts afgesproken dat ik twee verstandskiezen zou doneren. Helaas zaten die nog vrij goed vast in mijn mond en daar moest dus eerst iets aan gedaan worden. Ik had niet gekozen voor volledige narcose of intraveneuze verdoving want die vind ik een beetje eng. Ik kreeg dus acht spuiten in mijn mond en kon daarna genieten van het handwerk van de dokter. Aan de ene kant zei de kies 'floep' (of woorden van die strekking) en liet los. Aan de andere kant was de kies verscholen achter zijn buurman en daar kwam de hele set Festo gereedschap aan te pas, van zaagtafel tot vlakschuurmachine. Behoorlijk onaangenaam allemaal, en de volgende dag had ik een gezicht alsof ik een ei in mijn mond had.
Sindsdien ben ik pijnstillers aan het eten en af en toe heb ik er nog behoorlijk last van. Maar na twee dagen vloeibaar voedsel (Karla heeft heel lief bananenprak en geblenderde pasta gemaakt) eet ik wel weer iets echtere dingen en over een week ben ik denk ik wel weer de oude.
Van het weekend was ik nog aan het wachten op het contract, toch weer wat nerveus wat het zou worden. We zijn op zaterdag wezen kijken of een playgroup in de buurt iets was voor het feestje van Tristan. Die kun je huren voor een half dagje en dan heb je een speeltuin, een zaaltje met allerlei speelgoed en een keuken, dus dat klinkt wel handig. Waarschijnlijk wordt dat het wel. Ook hebben we weer nieuwe schoenen voor de jongens gekocht (zo ongeveer een wekelijks ritueel) en heeft Karla haar haar behoorlijk kort laten knippen. Lekker vlot staat dat.
Op zondag waren Tristan en Julian een hele tijd wild met elkaar aan het spelen maar zonder te huilen. Dat was een klein wonder. Het was hier moederdag en we hebben Karla wat kleine kadootjes op bed gebracht. Deels zelf gefreubeld op de creche en deels gekochte chocolaatjes. Daarna hebben we lekker ontbeten met croissants met ham en kaas uit de oven.
Ik heb ook nog gefietst die dag maar wel op de oude fiets omdat er regen voorspeld was en dat kwam ook uit. Wel heb ik weer de nieuwe manier van fietsen gebruikt, die ook nu weer harder ging maar ook nog stevige spierpijn opleverde. Karla had terwijl de knulletjes sliepen appeltaart gemaakt omdat Connie en Chris die middag kwamen. Eigenlijk zouden we ergens gaan lunchen met ze maar op moederdag kun je dat vergeten als je niet al vorige moederdag had gereserveerd. We hebben leuk bijgebept, Connie staat op het punt voor drie maanden een cursus in Los Angeles te doen dus dat kon nog net. De appeltaart was lekker maar een beetje droog, maar de dag erna was hij perfect!
Later hebben we nog een etappe van de Giro gekeken die ik de nacht ervoor had opgenomen.
Op de dinsdag dat ik naar de tandarts ging, moest Karla aan het eind van de dag Julian ophalen van de creche. Die had een klein beetje overgegeven. Omdat kinderen hier al doodgaan als ze naar pinda's of melk kijken is men begrijpelijkerwijs erg voorzichtig en de volgende dag mocht Julian dus ook niet naar de creche. Karla is met hem thuisgebleven en had zo een leuke dag. Want onze kinderen zijn erg schattig als je er een tegelijk hebt. Helaas was ze wel gevallen toen ze achter Julian op zijn loopfietsje aanging en behalve een gat in haar broek leverde dat een pijnlijke knie op die haar behoorlijk tot last is. Dezelfde dag kregen we een kaart van alle familieleden die aanwezig waren op het tuinfeest, heel lief. Wie weet zijn we er volgend jaar zelf bij.
Op donderdagavond is Karla nog met Florence en Francis dessert wezen eten ter ere van Francis haar verjaardag.

Bekijk foto's