Highway To The Sun

Deze week was het zover: Karla heeft tomaten uit eigen tuin op brood mee naar het werk genomen! Ze waren mooi rood en erg lekker. Nog een paar maanden en de volgende boterham is aan de beurt. Misschien toch eens werk maken van de echte groentetuin want het is erg leuk maar vergt wel geduld.
De week begon met Monarto, de safari-achtige dierentuin waar we al een aantal keren zijn geweest. Ons abonnement loopt volgende maand af dus we wilden het er nog even van nemen. We hadden afgesproken met Margot en Andrew en Tristan en Bronte. We boften enorm met het weer, de regen was nergens te zien en het was zelfs zonnig. Na afloop zijn we bij ons lasagne gaan eten om een gezellige dag evenzo te besluiten. Leuk ook om te zien dat Bronte net zo twee is als Julian. Toen die eenmaal verboden was aan de apparatuur te zitten oefende dat een magische aantrekkingskracht op haar uit.
De volgende ochtend riepen de kinderen om half zeven vanuit hun bed dat ze al wakker waren. Uiteraard doen ze dat niet één keer maar non-stop tot er iemand komt. Het was mijn beurt dus ik heb ze gezegd dat ze te vroeg waren en dat ze nog even moesten gaan slapen. Goddank deden ze dat nog een uurtje.
Stoertje Karla is meteen gaan hardlopen. Ik heb de fietstocht weer overgeslagen in verband met het weer: koud en nat. Later zijn we naar Marion gegaan, een grote mall, waar we kinderschoenen hebben gekocht en ik in no-time vier broeken (twee spijker, twee net) en nette schoenen heb gekocht. Na het middagdutje mocht ik nog een uurtje in de kroeg zitten van Karla, even zonder kinderen. Heerlijk is dat, het lijkt wel een paar dagen vakantie, zo'n uur. Ze hadden een wand vol schermen waarop uitslagen en races te zien waren van Greyhounds en paarden. Enorme rijen met getallen waar je, als je er verstand van hebt, veel geld mee kan verliezen.
Ik heb lekker tourblaadjes gelezen die ik vanuit Nederland voor mijn verjaardag had gekregen, wij zijn er helemaal klaar voor.
Maandag was een heuglijke dag: Karla kon haar nieuwe racefiets ophalen! Ze heeft ook een Fondriest gekocht, een TF3 1.2. Een heel fraai karretje, nu kan ze naast me komen zitten als ik droevig naar buiten naar de regen kijk.
Op dinsdag gingen we met zijn allen naar de tandarts. Net als vorige keer hadden we geoefed met 'aaaaa' zeggen met de kinderen. Deze keer was Julian heel braaf, in tegenstelling tot de vorige keer toen hij de hele boel bij elkaar schreeuwde. Iedereen was dik in orde.
Op het werk had ik deze week af en toe gezellige gesprekjes, als je mag praten is dat wel zo leuk en het is ook nu al merkbaar beter voor mijn Engels. Karla had weer een drukke week. Ze werkt nog steeds bij Resthaven (beheerder van bejaardentehuizen en aanbieder van ouderenzorg), als Clerical Assistent. Ze vindt het leuk maar het is soms wel een beetje te druk, helemaal als je in aanmerking neemt wat ze verdient. Ze moet op vaste dagen facturering doen en op andere dagen is ze feitelijk manusje van alles. En zoals het grote non-profit organisaties betaamt heeft ze enkele collega's die een beetje beledigd zijn als je verwacht dat ze naast verschijnen ook echt iets doen, dus er is ook genoeg te doen voor haar. Ze heeft twee collega's waar ze het goed mee kan vinden: Shelley (die vrouw van mijn ex-collega voor wiens ex-bedrijf ik nu werk) en Dorota, een van oorsprong Poolse.
Hoogtepunten van vandaag waren dat er erg lekkere hotdogs waren op mijn werk (met uitjes en gesmolten kaas), dat de golfclub erg gezellig was (maar niks gewonnen) en dat we mail kregen van Roy, een Nieuw-Zeelander waar we veel mee optrokken toen we op Fiji waren op huwelijksreis. Hij had toen twee kleine zoontjes en ik heb veel met hem gepraat over emigreren, hij komt oorspronkelijk uit Wales maar werd verliefd op een Nieuw-Zeelandse.
De kinderen waren deze week nog behoorlijk 'full on' maar ook wel erg lief. Ik kon het goed met ze vinden de afgelopen week.

Bekijk foto's

Deze week was het zover: Karla heeft tomaten uit eigen tuin op brood mee naar het werk genomen! Ze waren mooi rood en erg lekker. Nog een paar maanden en de volgende boterham is aan de beurt. Misschien toch eens werk maken van de echte groentetuin want het is erg leuk maar vergt wel geduld.
De week begon met Monarto, de safari-achtige dierentuin waar we al een aantal keren zijn geweest. Ons abonnement loopt volgende maand af dus we wilden het er nog even van nemen. We hadden afgesproken met Margot en Andrew en Tristan en Bronte. We boften enorm met het weer, de regen was nergens te zien en het was zelfs zonnig. Na afloop zijn we bij ons lasagne gaan eten om een gezellige dag evenzo te besluiten. Leuk ook om te zien dat Bronte net zo twee is als Julian. Toen die eenmaal verboden was aan de apparatuur te zitten oefende dat een magische aantrekkingskracht op haar uit.
De volgende ochtend riepen de kinderen om half zeven vanuit hun bed dat ze al wakker waren. Uiteraard doen ze dat niet één keer maar non-stop tot er iemand komt. Het was mijn beurt dus ik heb ze gezegd dat ze te vroeg waren en dat ze nog even moesten gaan slapen. Goddank deden ze dat nog een uurtje.
Stoertje Karla is meteen gaan hardlopen. Ik heb de fietstocht weer overgeslagen in verband met het weer: koud en nat. Later zijn we naar Marion gegaan, een grote mall, waar we kinderschoenen hebben gekocht en ik in no-time vier broeken (twee spijker, twee net) en nette schoenen heb gekocht. Na het middagdutje mocht ik nog een uurtje in de kroeg zitten van Karla, even zonder kinderen. Heerlijk is dat, het lijkt wel een paar dagen vakantie, zo'n uur. Ze hadden een wand vol schermen waarop uitslagen en races te zien waren van Greyhounds en paarden. Enorme rijen met getallen waar je, als je er verstand van hebt, veel geld mee kan verliezen.
Ik heb lekker tourblaadjes gelezen die ik vanuit Nederland voor mijn verjaardag had gekregen, wij zijn er helemaal klaar voor.
Maandag was een heuglijke dag: Karla kon haar nieuwe racefiets ophalen! Ze heeft ook een Fondriest gekocht, een TF3 1.2. Een heel fraai karretje, nu kan ze naast me komen zitten als ik droevig naar buiten naar de regen kijk.
Op dinsdag gingen we met zijn allen naar de tandarts. Net als vorige keer hadden we geoefed met 'aaaaa' zeggen met de kinderen. Deze keer was Julian heel braaf, in tegenstelling tot de vorige keer toen hij de hele boel bij elkaar schreeuwde. Iedereen was dik in orde.
Op het werk had ik deze week af en toe gezellige gesprekjes, als je mag praten is dat wel zo leuk en het is ook nu al merkbaar beter voor mijn Engels. Karla had weer een drukke week. Ze werkt nog steeds bij Resthaven (beheerder van bejaardentehuizen en aanbieder van ouderenzorg), als Clerical Assistent. Ze vindt het leuk maar het is soms wel een beetje te druk, helemaal als je in aanmerking neemt wat ze verdient. Ze moet op vaste dagen facturering doen en op andere dagen is ze feitelijk manusje van alles. En zoals het grote non-profit organisaties betaamt heeft ze enkele collega's die een beetje beledigd zijn als je verwacht dat ze naast verschijnen ook echt iets doen, dus er is ook genoeg te doen voor haar. Ze heeft twee collega's waar ze het goed mee kan vinden: Shelley (die vrouw van mijn ex-collega voor wiens ex-bedrijf ik nu werk) en Dorota, een van oorsprong Poolse.
Hoogtepunten van vandaag waren dat er erg lekkere hotdogs waren op mijn werk (met uitjes en gesmolten kaas), dat de golfclub erg gezellig was (maar niks gewonnen) en dat we mail kregen van Roy, een Nieuw-Zeelander waar we veel mee optrokken toen we op Fiji waren op huwelijksreis. Hij had toen twee kleine zoontjes en ik heb veel met hem gepraat over emigreren, hij komt oorspronkelijk uit Wales maar werd verliefd op een Nieuw-Zeelandse.
De kinderen waren deze week nog behoorlijk 'full on' maar ook wel erg lief. Ik kon het goed met ze vinden de afgelopen week.

Bekijk foto's