Highway To The Sun

We hebben weer drukke weken achter de rug en temeer nog drukke weekenden...

Ikzelf vind het altijd erg leuk om met het gehele gezin ergens heen te fietsen en dus reden we 2 weken geleden een paar km naar het dichtsbijzijnde kleinschalige winkelcentrumpje. Op die paar km gebeurde er natuurlijk het onvermijdelijke. We waren nog geen 10 minuten onderweg toen we door een parkje reden en over een bruggetje (zonder railings). Tristan kent het daar wel, maar zat blijkbaar geheel niet op te letten en reed rechtstreeks het slootje in. Hij maakte een flinke buiteling, maar gelukkig zat er op dat moment geen water in de sloot en had hij zich niet te ernstig bezeerd, eerder alles zwart dan schaafwonden. Gelukkig kon hij nog gewoon fietsen en reden we verder, maar nog geen 3 minuten later moesten we door een flinke bocht en schoof zijn fiets onderuit door alle kleine balletjes (een soort eikels uit de bomen). Zijn elleboog liep een behoorlijke beschadiging op en toen was het gedaan met het fietsen. Tristan schreeuwde het uit en uiteindelijk is hij verder gelopen tot aan ons einddoel. Dat viel nog niet mee, want het was nog zeker een km, maar het ging zonder gezeur. Laurens droeg Tristans fiets op zijn fiets achterop. Bij het winkelcentrumpje hadden ze ook een apotheek en daar hebben ze Tristan weer opgelapt. Daarna met wat snoepjes en een drankje ging het al snel weer beter. De terugweg had Tristan vervolgens weer helemaal gefietst, dus dat was top! Later die dag liep Tristan ook nog tegen een deur aan met zijn hoofd.... Ja, het is een slimpie, die grote jongen van ons.

In de namiddag kwamen onze nieuwe vrienden Martin & Karen met kids bij ons barbequen. De jongste van hen heet Marinus en die zit bij Julian op de creche. En vader is Nederlands. Het was erg gezellig en zeker voor herhaling vatbaar.

Zondag ochtend lekker rustig aan gedaan. Laurens was extra moe en kon niet uit zijn bed komen. Ik was al wat eerder eruit en ben uren met de kids wezen lego'en, pas om 11.30 zaten we aan het ontbijt. In de middag bedachten we om weer even een vuurtje te stoken in een bos in de buurt, dus marshmallows en worstjes mee. Maar het zat niet mee, want het bos was dicht en er mocht al helemaal niet gestookt worden. Dus reden we terug en gebruikten we onze eigen BBQ in de tuin voor de marshmallows en worstjes. Daarna lekker in de tuin gewerkt. 'S Avonds was er spectaculair onweer overal om ons heen, echt prachtig.

Afgelopen vrijdag had ik een paar uur vrij genomen aangezien de school een 'mini-fete' had. Dat betekend dat elke klas voor een activiteit zorgt of iets te eten maakt om te verkopen en verdient daar dan geld mee voor de school. Ik ben er gezellig samen met Tristan heen gegaan en we hebben er een gezellige middag van gemaakt. 's Avonds was het op de golfclub weer ouderwets gezellig want Peter & Jill waren terug van hun vakantie in New Zeeland en ook de Huish's (Jill, Steven & Ethan) waren er.

Zaterdag was het weer zoals gewoonlijk zwemles en daarna bracht ik Tristan naar zijn vriendje Darcy om daar te spelen. Ikzelf heb lekker even rustig tijd doorgebracht met Julian. Even naar wat shops en even ergens gezeten en wat gedronken. Julian had zelf wat geld mee uit zijn spaarpot, want hij zou iets lekkers voor ons kopen... we hebben allebei een lekkere koek gehad. Later in de middag werd Tristan uitgeput thuisgebracht, die had het goed naar de zin gehad.

Voordat we de kinderen zouden onderbrengen bij Peter & Jill voor de logeerpartij wilden we nog even bij een winery in de buurt langs. Accolade Wines wordt als het goed is binnenkort gesloten en dus wilden wij hen nog snel een bezoek brengen. Helaas was de Cellardoor alleen geopend door de weeks. Wel hebben we met de security dame even lekker gekletst over alles en nog wat. Om onze tijd door te komen, alvorens we welkom waren bij Peter & Jill, hebben we een bezoek gebracht aan de Working Mens Club. Voor ons was dit nog een onbekende kroeg, maar we hadden er goede dingen over gehoord.... en wie komen we daar tegen?!?! Peter en Jill.... en dus daar een drankje gedaan en toen achter elkaar aan gereden naar hun huis. De kids daar afgezet en toen zijn wij lekker door de Hills naar de Stirling Hotel gereden. Daar hebben we allemaal lekkere dingen gegeten. Natuurlijk zaten we in het lounge gedeelte en blij als we waren dat we even samen lekker rustig konden zitten, kwam er een familie bij ons op de bank zitten met een kleine dame, die telkens met haar vieze handen heel dicht bij Laurens in de buurt kwam. Het was ons niet gegunt... maar het was toch een heerlijke avond.

De volgende ochtend werden we vroeg gewekt door de wekker want Amy's ride (100km fietsen) stond weer op het programma. Helaas was het die dag een frisse ochtend. We zijn naar de start gefietst (10km) en stonden daar helaas een beetje af te koelen. Om 8u werd het startschot gegeven en gingen we op weg... Laurens en ik zijn best aan elkaar gewaagd. Laurens fietst een goede snelheid gedurende de gehele tijd, ik heb wat meer versnellingen en afzakkingen. We keken uit naar de 1e stop na zo'n 30km, maar helaas was deze verplaatst en dus bleek dat we die gemist hadden. We moesten toen nog z'n 30km door, alvorens we eindelijk even een break hadden. Direct na de break stond Willunga Hill op het programma. Zowel Laurens als ik zijn goede klimmers en Laurens ging er al snel vandoor. Niemand op de hele klim (ca 3km) heeft Laurens ingehaald terwijl hij er zelf wel ca 75 inhaalde. Voor mijzelf geldt dat welgeteld 1 persoon (man) mij inhaalde en dat ook ik zo'n 75 man inhaalde. Dat geeft altijd een heerlijk gevoel. We komen dan wel uit een plat landje, maar klimmen kunnen we als de beste....
Daarna was het nog ca 35km op en af, op en af... dat brak best op, maar we deden ook veel kopwerk samen voor andere fietsers die achter ons hingen. Bij ca 85km hadden we onze 2e stop. Daar bleek ik de 2e vrouw te zijn, die ze gezien hadden, daar was ik blij mee natuurlijk! Onze finish was binnen 3.5u en dat gaf een gemiddelde van 29.3km/u, helemaal niet slecht voor oudjes als wij!

Daarna hebben we bij de finish (dit keer bij Serafino winery) lekker gerelaxed. We werden opgehaald door Steve die ons naar huis bracht. Thuis hebben we lekker gedouched en toen zijn we naar Peter & Jill gegaan. Daar bleken ook de kids het goed naar de zin te hebben gehad. We hebben daar heerlijk gegeten en toen was het weekend alweer voorbij.

Gisteren ben ik samen met Jill naar de Ikea geweest na het werk. We hebben beiden allemaal mooie Kerst decoraties ingeslagen en kijken al uit naar de feestdagen.

Vandaag is het een hele warme dag, het is nog steeds lente maar de eerste dag van 39graden hebben we alweer bijna achter de rug. Op naar een mooie zomer!

Bekijk foto's

We hebben weer drukke weken achter de rug en temeer nog drukke weekenden...

Ikzelf vind het altijd erg leuk om met het gehele gezin ergens heen te fietsen en dus reden we 2 weken geleden een paar km naar het dichtsbijzijnde kleinschalige winkelcentrumpje. Op die paar km gebeurde er natuurlijk het onvermijdelijke. We waren nog geen 10 minuten onderweg toen we door een parkje reden en over een bruggetje (zonder railings). Tristan kent het daar wel, maar zat blijkbaar geheel niet op te letten en reed rechtstreeks het slootje in. Hij maakte een flinke buiteling, maar gelukkig zat er op dat moment geen water in de sloot en had hij zich niet te ernstig bezeerd, eerder alles zwart dan schaafwonden. Gelukkig kon hij nog gewoon fietsen en reden we verder, maar nog geen 3 minuten later moesten we door een flinke bocht en schoof zijn fiets onderuit door alle kleine balletjes (een soort eikels uit de bomen). Zijn elleboog liep een behoorlijke beschadiging op en toen was het gedaan met het fietsen. Tristan schreeuwde het uit en uiteindelijk is hij verder gelopen tot aan ons einddoel. Dat viel nog niet mee, want het was nog zeker een km, maar het ging zonder gezeur. Laurens droeg Tristans fiets op zijn fiets achterop. Bij het winkelcentrumpje hadden ze ook een apotheek en daar hebben ze Tristan weer opgelapt. Daarna met wat snoepjes en een drankje ging het al snel weer beter. De terugweg had Tristan vervolgens weer helemaal gefietst, dus dat was top! Later die dag liep Tristan ook nog tegen een deur aan met zijn hoofd.... Ja, het is een slimpie, die grote jongen van ons.

In de namiddag kwamen onze nieuwe vrienden Martin & Karen met kids bij ons barbequen. De jongste van hen heet Marinus en die zit bij Julian op de creche. En vader is Nederlands. Het was erg gezellig en zeker voor herhaling vatbaar.

Zondag ochtend lekker rustig aan gedaan. Laurens was extra moe en kon niet uit zijn bed komen. Ik was al wat eerder eruit en ben uren met de kids wezen lego'en, pas om 11.30 zaten we aan het ontbijt. In de middag bedachten we om weer even een vuurtje te stoken in een bos in de buurt, dus marshmallows en worstjes mee. Maar het zat niet mee, want het bos was dicht en er mocht al helemaal niet gestookt worden. Dus reden we terug en gebruikten we onze eigen BBQ in de tuin voor de marshmallows en worstjes. Daarna lekker in de tuin gewerkt. 'S Avonds was er spectaculair onweer overal om ons heen, echt prachtig.

Afgelopen vrijdag had ik een paar uur vrij genomen aangezien de school een 'mini-fete' had. Dat betekend dat elke klas voor een activiteit zorgt of iets te eten maakt om te verkopen en verdient daar dan geld mee voor de school. Ik ben er gezellig samen met Tristan heen gegaan en we hebben er een gezellige middag van gemaakt. 's Avonds was het op de golfclub weer ouderwets gezellig want Peter & Jill waren terug van hun vakantie in New Zeeland en ook de Huish's (Jill, Steven & Ethan) waren er.

Zaterdag was het weer zoals gewoonlijk zwemles en daarna bracht ik Tristan naar zijn vriendje Darcy om daar te spelen. Ikzelf heb lekker even rustig tijd doorgebracht met Julian. Even naar wat shops en even ergens gezeten en wat gedronken. Julian had zelf wat geld mee uit zijn spaarpot, want hij zou iets lekkers voor ons kopen... we hebben allebei een lekkere koek gehad. Later in de middag werd Tristan uitgeput thuisgebracht, die had het goed naar de zin gehad.

Voordat we de kinderen zouden onderbrengen bij Peter & Jill voor de logeerpartij wilden we nog even bij een winery in de buurt langs. Accolade Wines wordt als het goed is binnenkort gesloten en dus wilden wij hen nog snel een bezoek brengen. Helaas was de Cellardoor alleen geopend door de weeks. Wel hebben we met de security dame even lekker gekletst over alles en nog wat. Om onze tijd door te komen, alvorens we welkom waren bij Peter & Jill, hebben we een bezoek gebracht aan de Working Mens Club. Voor ons was dit nog een onbekende kroeg, maar we hadden er goede dingen over gehoord.... en wie komen we daar tegen?!?! Peter en Jill.... en dus daar een drankje gedaan en toen achter elkaar aan gereden naar hun huis. De kids daar afgezet en toen zijn wij lekker door de Hills naar de Stirling Hotel gereden. Daar hebben we allemaal lekkere dingen gegeten. Natuurlijk zaten we in het lounge gedeelte en blij als we waren dat we even samen lekker rustig konden zitten, kwam er een familie bij ons op de bank zitten met een kleine dame, die telkens met haar vieze handen heel dicht bij Laurens in de buurt kwam. Het was ons niet gegunt... maar het was toch een heerlijke avond.

De volgende ochtend werden we vroeg gewekt door de wekker want Amy's ride (100km fietsen) stond weer op het programma. Helaas was het die dag een frisse ochtend. We zijn naar de start gefietst (10km) en stonden daar helaas een beetje af te koelen. Om 8u werd het startschot gegeven en gingen we op weg... Laurens en ik zijn best aan elkaar gewaagd. Laurens fietst een goede snelheid gedurende de gehele tijd, ik heb wat meer versnellingen en afzakkingen. We keken uit naar de 1e stop na zo'n 30km, maar helaas was deze verplaatst en dus bleek dat we die gemist hadden. We moesten toen nog z'n 30km door, alvorens we eindelijk even een break hadden. Direct na de break stond Willunga Hill op het programma. Zowel Laurens als ik zijn goede klimmers en Laurens ging er al snel vandoor. Niemand op de hele klim (ca 3km) heeft Laurens ingehaald terwijl hij er zelf wel ca 75 inhaalde. Voor mijzelf geldt dat welgeteld 1 persoon (man) mij inhaalde en dat ook ik zo'n 75 man inhaalde. Dat geeft altijd een heerlijk gevoel. We komen dan wel uit een plat landje, maar klimmen kunnen we als de beste....
Daarna was het nog ca 35km op en af, op en af... dat brak best op, maar we deden ook veel kopwerk samen voor andere fietsers die achter ons hingen. Bij ca 85km hadden we onze 2e stop. Daar bleek ik de 2e vrouw te zijn, die ze gezien hadden, daar was ik blij mee natuurlijk! Onze finish was binnen 3.5u en dat gaf een gemiddelde van 29.3km/u, helemaal niet slecht voor oudjes als wij!

Daarna hebben we bij de finish (dit keer bij Serafino winery) lekker gerelaxed. We werden opgehaald door Steve die ons naar huis bracht. Thuis hebben we lekker gedouched en toen zijn we naar Peter & Jill gegaan. Daar bleken ook de kids het goed naar de zin te hebben gehad. We hebben daar heerlijk gegeten en toen was het weekend alweer voorbij.

Gisteren ben ik samen met Jill naar de Ikea geweest na het werk. We hebben beiden allemaal mooie Kerst decoraties ingeslagen en kijken al uit naar de feestdagen.

Vandaag is het een hele warme dag, het is nog steeds lente maar de eerste dag van 39graden hebben we alweer bijna achter de rug. Op naar een mooie zomer!

Bekijk foto's