Highway To The Sun

Na onze reis naar Europa in juli alweer, is de draad zo ongeveer weer opgepakt. Er bleef nog één los eindje over: het blog!
De reis naar Europa was fantastisch en het was heerlijk zoveel mensen (en plaatsen) weer te zien! Maar weer terug leverde het ook writers block op: vertellen wat we allemaal gedaan hadden was gewoon teveel.
Tot ik bedacht dat dit een blog over ons leven in Australië is.
Het was ook best moeilijk het Australische leven weer op te pakken, en we zijn erachter gekomen dat het heel raar is om twee zo verschillende en ver van elkaar verwijderde plekken te hebben die toch beide zo vertrouwd zijn!

Na onze terugkomst begon een wat zware tijd: we moesten compleet met jetlag en onverwerkte ervaringen en herinneringen meteen weer aan het werk en naar school. Het was een hele opluchting dat de kinderen die overgang veel soepeler doorstonden dan we hadden gevreesd, al misten ze iedereen wel, vooral hun neefjes en nichtje.
Wat wennen niet makkelijker maakte, was dat het hier nog lang koud en nat was. Dit weekend begint eigenlijk de lente pas echt met wat bestendiger mooi weer. Eerder was het steeds na een dagje of twee weer bekeken.

Niet zo lang na terugkomst vierden we onze zevende "aussieversary", en ook Karla heeft nu de overstap gemaakt naar Australisch staatsburgerschap. Die is er nu dus ook uitgegooid door tolerant Nederland. We zitten nu nog in de procedure voor een paspoortaanvraag voor haar en dan zijn we echt even klaar met formaliteiten.

Na Europa was de fietsconditie natuurlijk niet meer wat die geweest was en ook die draad oppakken was lastig. Maar nu gaat ook dat weer in een stijgende lijn. Voor de komende jaren heb ik wat mooie doelen in de vorm van de 7 peaks challenge, dat is in één seizoen de zeven meest tot de verbeelding sprekende bergen in Victoria beklimmen. Twee daarvan kennen we al en het zijn echte bergen, in tegenstelling tot onze heuvels hier (zo'n twee uur klimtijd tegenover 10-30 minuten die we hier gewend zijn).
Maar dit jaar wordt dat niks omdat al onze vakantiedagen nog in Europa liggen.

Karla loopt natuurlijk weer supergoed hard en de kinderen zijn weer begonnen met Little Athletics. Na heel wat studie is Karla daar nu vrijwilliger geworden, ze is official (tijdmeting en dergelijke) en coach.
Verder heeft ze de City to Bay alweer gedaan maar net als vorig jaar als support voor één van haar zoons. Julian heeft de zes kilometer met haar gelopen en dat ging nog heel aardig, al moest hij af en toe wel wandelen.
Tristan heeft ook de zes gedaan met de vader van zijn vriendje Darcy. Tristan hoefde niet te wandelen maar hij moest af en toe wel inhouden omdat hij te hard ging voor Damian!

Het hoogtepunt van de afgelopen weken was letterlijk en figuurlijk onze kampeertrip naar Flinders Ranges.
Kamperen is altijd leuk en Flinders Ranges is een prachtig gebied. Dit keer hadden we voor het eerst zonnepanelen mee en dat ging perfect, zonder stroom op onze plek hadden we toch vier dagen een koude koelkast.
We hebben een schitterende 4WD tocht gemaakt die ons naar een mooi uitzichtspunt bracht, maar het avontuur onderweg was minstens zo mooi. Ongelofelijk waar je onze woon-werk en boodschappen-auto naartoe blijkt te kunnen sturen!
De laatste klim naar de top was zo steil dat we even grip verloren, dan kom je met de punt van de auto richting de wolken stil te staan, en achteruit is niet echt een optie!
Dat was even eng, op advies van de camping hadden we een bandenspanning gekozen die te hard bleek. Daar sta je dan.
Na drie pogingen probeerde ik het met de automaat in handgeschakelde modus en dat ging, weer wat geleerd dus.

We hebben ook nog een mountainbike tochtje gemaakt met zijn viertjes (alle fietsen waren mee) op Karla's verjaardag. Dat was leuk, en er was veel wildlife te zien: kangoeroe's, emu's en mooie hagedissen.
En ook weer terug thuis konden we volop genieten van wildlife: we hadden al twee gecko's in onze hordeur, maar nu blijkt er ook een blue-tongue lizard in onze tuin te wonen. Op weg naar het werk op de fiets gister reed ik vlak langs een kangoeroe en op weg naar huis kwam me midden in onze straat een koala tegemoet gerend!

De laatste weken van de schoolperiode en ook nog in Flinders Ranges was Julian helaas wel in een heel lastige fase. Dat kan enorm frustrerend zijn en energie vreten. Je moet dan alle zeilen bijzetten om goed ouderschap te leveren maar het lijkt erop dat het weer even gelukt is, ze hebben allebei twee heel goede vakantieweken achter de rug waarin het weer echt genieten is van ze.
Dat ze opeens met een kopje koffie aan komen zetten voor je en dat soort dingetjes, dat is echt leuk.

Bekijk foto's

Na onze reis naar Europa in juli alweer, is de draad zo ongeveer weer opgepakt. Er bleef nog één los eindje over: het blog!
De reis naar Europa was fantastisch en het was heerlijk zoveel mensen (en plaatsen) weer te zien! Maar weer terug leverde het ook writers block op: vertellen wat we allemaal gedaan hadden was gewoon teveel.
Tot ik bedacht dat dit een blog over ons leven in Australië is.
Het was ook best moeilijk het Australische leven weer op te pakken, en we zijn erachter gekomen dat het heel raar is om twee zo verschillende en ver van elkaar verwijderde plekken te hebben die toch beide zo vertrouwd zijn!

Na onze terugkomst begon een wat zware tijd: we moesten compleet met jetlag en onverwerkte ervaringen en herinneringen meteen weer aan het werk en naar school. Het was een hele opluchting dat de kinderen die overgang veel soepeler doorstonden dan we hadden gevreesd, al misten ze iedereen wel, vooral hun neefjes en nichtje.
Wat wennen niet makkelijker maakte, was dat het hier nog lang koud en nat was. Dit weekend begint eigenlijk de lente pas echt met wat bestendiger mooi weer. Eerder was het steeds na een dagje of twee weer bekeken.

Niet zo lang na terugkomst vierden we onze zevende "aussieversary", en ook Karla heeft nu de overstap gemaakt naar Australisch staatsburgerschap. Die is er nu dus ook uitgegooid door tolerant Nederland. We zitten nu nog in de procedure voor een paspoortaanvraag voor haar en dan zijn we echt even klaar met formaliteiten.

Na Europa was de fietsconditie natuurlijk niet meer wat die geweest was en ook die draad oppakken was lastig. Maar nu gaat ook dat weer in een stijgende lijn. Voor de komende jaren heb ik wat mooie doelen in de vorm van de 7 peaks challenge, dat is in één seizoen de zeven meest tot de verbeelding sprekende bergen in Victoria beklimmen. Twee daarvan kennen we al en het zijn echte bergen, in tegenstelling tot onze heuvels hier (zo'n twee uur klimtijd tegenover 10-30 minuten die we hier gewend zijn).
Maar dit jaar wordt dat niks omdat al onze vakantiedagen nog in Europa liggen.

Karla loopt natuurlijk weer supergoed hard en de kinderen zijn weer begonnen met Little Athletics. Na heel wat studie is Karla daar nu vrijwilliger geworden, ze is official (tijdmeting en dergelijke) en coach.
Verder heeft ze de City to Bay alweer gedaan maar net als vorig jaar als support voor één van haar zoons. Julian heeft de zes kilometer met haar gelopen en dat ging nog heel aardig, al moest hij af en toe wel wandelen.
Tristan heeft ook de zes gedaan met de vader van zijn vriendje Darcy. Tristan hoefde niet te wandelen maar hij moest af en toe wel inhouden omdat hij te hard ging voor Damian!

Het hoogtepunt van de afgelopen weken was letterlijk en figuurlijk onze kampeertrip naar Flinders Ranges.
Kamperen is altijd leuk en Flinders Ranges is een prachtig gebied. Dit keer hadden we voor het eerst zonnepanelen mee en dat ging perfect, zonder stroom op onze plek hadden we toch vier dagen een koude koelkast.
We hebben een schitterende 4WD tocht gemaakt die ons naar een mooi uitzichtspunt bracht, maar het avontuur onderweg was minstens zo mooi. Ongelofelijk waar je onze woon-werk en boodschappen-auto naartoe blijkt te kunnen sturen!
De laatste klim naar de top was zo steil dat we even grip verloren, dan kom je met de punt van de auto richting de wolken stil te staan, en achteruit is niet echt een optie!
Dat was even eng, op advies van de camping hadden we een bandenspanning gekozen die te hard bleek. Daar sta je dan.
Na drie pogingen probeerde ik het met de automaat in handgeschakelde modus en dat ging, weer wat geleerd dus.

We hebben ook nog een mountainbike tochtje gemaakt met zijn viertjes (alle fietsen waren mee) op Karla's verjaardag. Dat was leuk, en er was veel wildlife te zien: kangoeroe's, emu's en mooie hagedissen.
En ook weer terug thuis konden we volop genieten van wildlife: we hadden al twee gecko's in onze hordeur, maar nu blijkt er ook een blue-tongue lizard in onze tuin te wonen. Op weg naar het werk op de fiets gister reed ik vlak langs een kangoeroe en op weg naar huis kwam me midden in onze straat een koala tegemoet gerend!

De laatste weken van de schoolperiode en ook nog in Flinders Ranges was Julian helaas wel in een heel lastige fase. Dat kan enorm frustrerend zijn en energie vreten. Je moet dan alle zeilen bijzetten om goed ouderschap te leveren maar het lijkt erop dat het weer even gelukt is, ze hebben allebei twee heel goede vakantieweken achter de rug waarin het weer echt genieten is van ze.
Dat ze opeens met een kopje koffie aan komen zetten voor je en dat soort dingetjes, dat is echt leuk.

Bekijk foto's