Highway To The Sun

Afgelopen maand heb ik de eerste stap gezet om het zwembad weer zomerklaar te maken: de cover eraf en de groentesoep bombarderen met chloor.
En ik jaag nu ook de eenden weg omdat die het water en eromheen wel erg vies maken. Ze zijn inmiddels zover getraind dat ze er al vandoor gaan als ik de deur opendoe.
Helaas staan zij nog wel voor omdat ik bij een keer naar buiten rennen vlak voor het werk was uitgegleden en een goeie smak heb gemaakt op mijn knie. Dat deed zo zeer dat ik bijna flauwviel, maar ik ben daarna toch maar gaan werken.
Die week heb ik elke avond op de hometrainer gezeten om de knie te proberen soepel te houden. Inmiddels gaat het wel weer goed.

Nu de dagen lengen gaat de solar ook steeds beter. Na wat research kwam ik erachter dat het systeem anders te configureren was zodat het bij hoge netspanning niet steeds de productie terugschakelt. Dat moest de installateur doen (gratis, maar je moet er zelf om vragen en weinig mensen weten het). Nu gaat het helemaal mooi.
Zo hadden we de eerste week beleefd dat we niet alleen minder hoeven te betalen maar zelfs recht hebben op geld terug! En afgelopen week hebben we ons dagrecord gebroken met iets meer dan 49 kWh op één dag (kWh is kilowatt-uur, de eenheid waarin de productie gemeten wordt; we hebben die dag dus genoeg energie opgewekt om 49 magnetrons een uur lang op 1000 watt te zetten!)

De kinderen gaan heel lekker. De vakantie is voorbij en op school gaat het goed. Tristan had een A+ voor zijn werkstuk over appels en Julian had ook een heel goede aantekening voor zijn verslag over Tasmanian Devils.
We lezen elke dag met Julian omdat hij daar nog steeds wat mee achter loopt maar dat werpt wel vruchten af, hij is enorm verbeterd.

Karla is nu atletiek coach op dinsdagavonden. Wat ze vorig seizoen onofficieel deed voor een paar geïntereseerden, is nu opgepakt door de atletiekvereniging en er zijn heel wat mensen die eropaf komen. Zo draagt Karla haar steentje bij aan het iets gezonder maken van de behoorlijk ongezonde gemiddelde Australiër. Ook de kinderen trainen mee.
Ze geeft zelf het goede voorbeeld: ze is op een woensdagochtend naar haar werk gegaan door een halve marathon te lopen! Daarna nog acht uur werken als pauze en dan op de fiets weer naar huis. Zelfs Karla moet wel toegeven dat ze geen twintig meer is want ze merkte het wel de volgende dagen, maar toch een topprestatie natuurlijk!

Ikzelf kan niet veel tijd vinden voor echte fietstochten maar gelukkig is het ook leuk om even een of twee uur op de trainer te gaan zitten met Zwift. Dat doe ik nu regelmatig, soms in de vorm van een gestructureerde workout.
Ik merk dat ik daardoor toch behoorlijk sterk ben op de fiets.

In de tuin heb ik een hele stapel palmtakken omgetoverd tot drie bakken van gaas met daarin gesorteerde stukjes palmtak (zagen, zagen...). Die worden komende winter als aanmaakhout voor de kachel gebruikt.

We zijn ook een dagje naar de 4WD (four wheel drive) show geweest en hebben daar de knoop doorgehakt om de auto te verrijken met een bullbar (hier ook wel roobar genoemd omdat je vaker met kangoeroe's botst dan met stieren) en een winch, lier heet dat geloof ik.
Mochten we dan weer eens stil komen te staan ergens, of vast komen te zitten, dan kunnen we onszelf weer vlottrekken.

Op een avond hoorde ik wat vogels enorm tekeer gaan en ik zag in de schemering nog net wat spartelen in het zwembad. Het bleek een jong mereltje te zijn dat nog niet helemaal klaar was voor afzwemmen.
Ik heb hem eruit gevist en buiten bereik van de kat van de buren in een oud nestje gelegd dat we toevallig nog in de tuin hadden liggen. Later die avond was hij daar weg dus we nemen aan dat dat goed afgelopen is.

En we hebben het lang niet meer genoemd, maar we zijn afgelopen vrijdag voor het eerst in maanden weer naar de golfclub geweest! En dat was eigenlijk gewoon heel erg leuk. We gingen er niet meer heen omdat dat niet zo goed uitkwam met footytraining op de vrijdagen en omdat ze er zo'n officieel restaurant van maakten (met bijpassende prijsverhogingen) waar wij ons minder thuis voelden dan in de rommeligheid zoals we die kenden.
Maar veel mensen zijn nog hetzelfde en het was heel leuk die weer te zien (ze herkenden ons nog maar vonden de jongens enorm gegroeid).
We gaan nu waarschijnlijk elke maand een keertje ofzo. Voor de vroege volgers van dit blog: verwacht geen gewonnen meattrays want de raffle is er niet meer.

Deze week was er wel een andere gelegenheid om te gokken, namelijk de Melbourne Cup paardenrace. Elk kantoor heeft een pooltje en Karla heeft $6.50 gewonnen met het paard Johannes Vermeer. Ik wilde die ook graag vanwege de Nederlandse connectie.
Maar het lot besliste anders en het paard dat ik had zorgde ervoor dat ik 50 cent meer verloor dan Karla had gewonnen...

En hoewel het nog heel koud was hebben de jongens het zwembadseizoen geopend van het weekend. Vanaf gisteren heeft eindelijk de zomer zich aangekondigd, dus dat kan een vervolg krijgen.

Bekijk foto's

Afgelopen maand heb ik de eerste stap gezet om het zwembad weer zomerklaar te maken: de cover eraf en de groentesoep bombarderen met chloor.
En ik jaag nu ook de eenden weg omdat die het water en eromheen wel erg vies maken. Ze zijn inmiddels zover getraind dat ze er al vandoor gaan als ik de deur opendoe.
Helaas staan zij nog wel voor omdat ik bij een keer naar buiten rennen vlak voor het werk was uitgegleden en een goeie smak heb gemaakt op mijn knie. Dat deed zo zeer dat ik bijna flauwviel, maar ik ben daarna toch maar gaan werken.
Die week heb ik elke avond op de hometrainer gezeten om de knie te proberen soepel te houden. Inmiddels gaat het wel weer goed.

Nu de dagen lengen gaat de solar ook steeds beter. Na wat research kwam ik erachter dat het systeem anders te configureren was zodat het bij hoge netspanning niet steeds de productie terugschakelt. Dat moest de installateur doen (gratis, maar je moet er zelf om vragen en weinig mensen weten het). Nu gaat het helemaal mooi.
Zo hadden we de eerste week beleefd dat we niet alleen minder hoeven te betalen maar zelfs recht hebben op geld terug! En afgelopen week hebben we ons dagrecord gebroken met iets meer dan 49 kWh op één dag (kWh is kilowatt-uur, de eenheid waarin de productie gemeten wordt; we hebben die dag dus genoeg energie opgewekt om 49 magnetrons een uur lang op 1000 watt te zetten!)

De kinderen gaan heel lekker. De vakantie is voorbij en op school gaat het goed. Tristan had een A+ voor zijn werkstuk over appels en Julian had ook een heel goede aantekening voor zijn verslag over Tasmanian Devils.
We lezen elke dag met Julian omdat hij daar nog steeds wat mee achter loopt maar dat werpt wel vruchten af, hij is enorm verbeterd.

Karla is nu atletiek coach op dinsdagavonden. Wat ze vorig seizoen onofficieel deed voor een paar geïntereseerden, is nu opgepakt door de atletiekvereniging en er zijn heel wat mensen die eropaf komen. Zo draagt Karla haar steentje bij aan het iets gezonder maken van de behoorlijk ongezonde gemiddelde Australiër. Ook de kinderen trainen mee.
Ze geeft zelf het goede voorbeeld: ze is op een woensdagochtend naar haar werk gegaan door een halve marathon te lopen! Daarna nog acht uur werken als pauze en dan op de fiets weer naar huis. Zelfs Karla moet wel toegeven dat ze geen twintig meer is want ze merkte het wel de volgende dagen, maar toch een topprestatie natuurlijk!

Ikzelf kan niet veel tijd vinden voor echte fietstochten maar gelukkig is het ook leuk om even een of twee uur op de trainer te gaan zitten met Zwift. Dat doe ik nu regelmatig, soms in de vorm van een gestructureerde workout.
Ik merk dat ik daardoor toch behoorlijk sterk ben op de fiets.

In de tuin heb ik een hele stapel palmtakken omgetoverd tot drie bakken van gaas met daarin gesorteerde stukjes palmtak (zagen, zagen...). Die worden komende winter als aanmaakhout voor de kachel gebruikt.

We zijn ook een dagje naar de 4WD (four wheel drive) show geweest en hebben daar de knoop doorgehakt om de auto te verrijken met een bullbar (hier ook wel roobar genoemd omdat je vaker met kangoeroe's botst dan met stieren) en een winch, lier heet dat geloof ik.
Mochten we dan weer eens stil komen te staan ergens, of vast komen te zitten, dan kunnen we onszelf weer vlottrekken.

Op een avond hoorde ik wat vogels enorm tekeer gaan en ik zag in de schemering nog net wat spartelen in het zwembad. Het bleek een jong mereltje te zijn dat nog niet helemaal klaar was voor afzwemmen.
Ik heb hem eruit gevist en buiten bereik van de kat van de buren in een oud nestje gelegd dat we toevallig nog in de tuin hadden liggen. Later die avond was hij daar weg dus we nemen aan dat dat goed afgelopen is.

En we hebben het lang niet meer genoemd, maar we zijn afgelopen vrijdag voor het eerst in maanden weer naar de golfclub geweest! En dat was eigenlijk gewoon heel erg leuk. We gingen er niet meer heen omdat dat niet zo goed uitkwam met footytraining op de vrijdagen en omdat ze er zo'n officieel restaurant van maakten (met bijpassende prijsverhogingen) waar wij ons minder thuis voelden dan in de rommeligheid zoals we die kenden.
Maar veel mensen zijn nog hetzelfde en het was heel leuk die weer te zien (ze herkenden ons nog maar vonden de jongens enorm gegroeid).
We gaan nu waarschijnlijk elke maand een keertje ofzo. Voor de vroege volgers van dit blog: verwacht geen gewonnen meattrays want de raffle is er niet meer.

Deze week was er wel een andere gelegenheid om te gokken, namelijk de Melbourne Cup paardenrace. Elk kantoor heeft een pooltje en Karla heeft $6.50 gewonnen met het paard Johannes Vermeer. Ik wilde die ook graag vanwege de Nederlandse connectie.
Maar het lot besliste anders en het paard dat ik had zorgde ervoor dat ik 50 cent meer verloor dan Karla had gewonnen...

En hoewel het nog heel koud was hebben de jongens het zwembadseizoen geopend van het weekend. Vanaf gisteren heeft eindelijk de zomer zich aangekondigd, dus dat kan een vervolg krijgen.

Bekijk foto's