Highway To The Sun

Ik ben een weekje te laat, er moest namelijk weer gekampeerd worden. Maar laat ik dit onlogische verslag op zijn minst chronologisch houden.
Hebben we deze deja vu niet eerder gezien?

We hadden al het plan om de auto wat stoerder te maken maar vonden dat dat wel tot na de vakantie kon wachten. Maar toevallig hoorden we op de radio dat de All Terrain banden die we wilden in de aanbieding waren als je er snel bij was.
Wij zijn uiteraard niet vatbaar voor reclame maar we hebben toch maar snel besloten.

Banden waren maar de helft van de voorgenomen verbeteringen, dus later hebben we ook de vering geregeld. De auto staat nu iets hoger op de poten en kan meer terrein aan.
En we hadden al een bodembeschermplaat (3x de woordwaarde...) die er nu ook onderzit. Leuk & stoer!

De seizoenen wisselen hier, de zomer loopt op zijn eind (of eigenlijk is het al een paar weken herfst al is het weer nog mooi). Little Athletics zit er weer op en footy training is weer begonnen.
Er zijn nog geen wedstrijden, dus hebben we in het weekend wat tijd voor van alles en nog wat.

Zo hebben we Tristan helaas stekeltjes moeten geven omdat de hoofdluisbehandeling iets te vaak nodig was en ook te pijnlijk was met zijn langere haar. Dat was in bed huilen voor de arme jongen. Maar geholpen heeft het wel.
Ook heb ik James (de Schot) geholpen met zijn hekwerk om de tuin. Dat was een lange dag ploeteren en helaas kwam hij net wat materiaal tekort om het af te maken. Als bedankje hebben we lekker met zijn allen fish and chips gegeten.
Dat mocht ook wel, want mijn delicate kantoorhandjes hadden nog een week blaren.

Overigens is niet alleen de auto opgestoerd, ons huis wordt dat ook. We hebben namelijk de knoop doorgehakt en 'krijgen' volgende maand zonnepanelen. Onze timing was perfect, want de capaciteit bleek een week later niet meer mogelijk door een wijziging in de regels!

We zijn deze maand ook begonnen met Tristan officieel een half uurtje na Julian naar bed te laten gaan. Julian was daar na een paar dagen helemaal aan gewend, maar ons avondje wordt wel steeds korter.

Er was ook ouderavond op school, waar ik heen gegaan ben. Over Tristan valt weinig te zeggen, behalve hoever die voor ligt op de klas. Die gaat echt geweldig en ook sociaal gaat dat allemaal prima.
Julian loopt juist een klein beetje achter op zijn klas omdat hij maar niet serieus kan zijn. Hij is supergauw afgeleid. Maar zijn juf vindt het niet iets om ons zorgen over te maken. Hij is wat 'jong' voor zijn leeftijd en op gegeven moment valt het wel op zijn plek, is de verwachting.
Volgens mij heb ik zojuist een 40 jaar oud rapport van een andere Bloem overgeschreven...

Tristan heeft nu een nieuwe kast op zijn kamer, de oude commode is verkocht. Even slikken, maar ze worden groot! Uiteraard was de kast in de muur verankeren een langere klus dan gepland.
Datzelfde weekend hebben we ook een stoer proefritje gemaakt met de coolste auto ever!

De zondagavonden zijn weer laat door voorjaarsklassiekers op tv. Helaas wordt de Giro dit jaar niet uitgezonden op gratis zenders, al is dat dus wel beter voor de nachtrust.

Zoals al geplubiceerd ben ik nu Australiër en Karla nog niet. Wel is haar resident return visa goedgekeurd, dus ik ben erg blij te kunnen melden dat ze ook weer naar huis mag na buitenlandse reizen! Gelukkig maar, want ik ben toch wel erg aan haar gehecht.
Ik denk trouwens dat Australië een beetje spijt heeft, want vandaag werd bekend dat ze de regels behoorlijk strenger gaan maken.

Tot slot was er natuurlijk weer een kampeertrip en wel de traditionele Pasen in Wirinna Cove met de Schotten, die we ook kennen van die camping. Het was weer superleuk en ontspannen, en het weer was geweldig. We hebben een paar nieuwe dingen gedaan, zoals krabben vangen in rock pools (ik zal niet nog een keer onderschatten hoe hard die beestjes kunnen knijpen!) en lunchen in een nieuw tentje aan het strand van Normanville.
Maar volgende keer gaan we toch eens kijken naar iets nieuws, om te voorkomen dat elke Pasen echt een kopie wordt van de vorige.

Bekijk foto's

Ik ben een weekje te laat, er moest namelijk weer gekampeerd worden. Maar laat ik dit onlogische verslag op zijn minst chronologisch houden.
Hebben we deze deja vu niet eerder gezien?

We hadden al het plan om de auto wat stoerder te maken maar vonden dat dat wel tot na de vakantie kon wachten. Maar toevallig hoorden we op de radio dat de All Terrain banden die we wilden in de aanbieding waren als je er snel bij was.
Wij zijn uiteraard niet vatbaar voor reclame maar we hebben toch maar snel besloten.

Banden waren maar de helft van de voorgenomen verbeteringen, dus later hebben we ook de vering geregeld. De auto staat nu iets hoger op de poten en kan meer terrein aan.
En we hadden al een bodembeschermplaat (3x de woordwaarde...) die er nu ook onderzit. Leuk & stoer!

De seizoenen wisselen hier, de zomer loopt op zijn eind (of eigenlijk is het al een paar weken herfst al is het weer nog mooi). Little Athletics zit er weer op en footy training is weer begonnen.
Er zijn nog geen wedstrijden, dus hebben we in het weekend wat tijd voor van alles en nog wat.

Zo hebben we Tristan helaas stekeltjes moeten geven omdat de hoofdluisbehandeling iets te vaak nodig was en ook te pijnlijk was met zijn langere haar. Dat was in bed huilen voor de arme jongen. Maar geholpen heeft het wel.
Ook heb ik James (de Schot) geholpen met zijn hekwerk om de tuin. Dat was een lange dag ploeteren en helaas kwam hij net wat materiaal tekort om het af te maken. Als bedankje hebben we lekker met zijn allen fish and chips gegeten.
Dat mocht ook wel, want mijn delicate kantoorhandjes hadden nog een week blaren.

Overigens is niet alleen de auto opgestoerd, ons huis wordt dat ook. We hebben namelijk de knoop doorgehakt en 'krijgen' volgende maand zonnepanelen. Onze timing was perfect, want de capaciteit bleek een week later niet meer mogelijk door een wijziging in de regels!

We zijn deze maand ook begonnen met Tristan officieel een half uurtje na Julian naar bed te laten gaan. Julian was daar na een paar dagen helemaal aan gewend, maar ons avondje wordt wel steeds korter.

Er was ook ouderavond op school, waar ik heen gegaan ben. Over Tristan valt weinig te zeggen, behalve hoever die voor ligt op de klas. Die gaat echt geweldig en ook sociaal gaat dat allemaal prima.
Julian loopt juist een klein beetje achter op zijn klas omdat hij maar niet serieus kan zijn. Hij is supergauw afgeleid. Maar zijn juf vindt het niet iets om ons zorgen over te maken. Hij is wat 'jong' voor zijn leeftijd en op gegeven moment valt het wel op zijn plek, is de verwachting.
Volgens mij heb ik zojuist een 40 jaar oud rapport van een andere Bloem overgeschreven...

Tristan heeft nu een nieuwe kast op zijn kamer, de oude commode is verkocht. Even slikken, maar ze worden groot! Uiteraard was de kast in de muur verankeren een langere klus dan gepland.
Datzelfde weekend hebben we ook een stoer proefritje gemaakt met de coolste auto ever!

De zondagavonden zijn weer laat door voorjaarsklassiekers op tv. Helaas wordt de Giro dit jaar niet uitgezonden op gratis zenders, al is dat dus wel beter voor de nachtrust.

Zoals al geplubiceerd ben ik nu Australiër en Karla nog niet. Wel is haar resident return visa goedgekeurd, dus ik ben erg blij te kunnen melden dat ze ook weer naar huis mag na buitenlandse reizen! Gelukkig maar, want ik ben toch wel erg aan haar gehecht.
Ik denk trouwens dat Australië een beetje spijt heeft, want vandaag werd bekend dat ze de regels behoorlijk strenger gaan maken.

Tot slot was er natuurlijk weer een kampeertrip en wel de traditionele Pasen in Wirinna Cove met de Schotten, die we ook kennen van die camping. Het was weer superleuk en ontspannen, en het weer was geweldig. We hebben een paar nieuwe dingen gedaan, zoals krabben vangen in rock pools (ik zal niet nog een keer onderschatten hoe hard die beestjes kunnen knijpen!) en lunchen in een nieuw tentje aan het strand van Normanville.
Maar volgende keer gaan we toch eens kijken naar iets nieuws, om te voorkomen dat elke Pasen echt een kopie wordt van de vorige.

Bekijk foto's