Highway To The Sun

Eindelijk was het zover: het werk zat erop. De laatste dag voor kerst was traditiegetrouw break-up day en er wordt die dag erg weinig gewerkt. In plaats daarvan is er veel kletsen en een luxe lunch in een restaurant.
Deze keer was er geen speciaal event zoals een helicoptervlucht of iets dergelijks maar dat hebben collega Bryan en ik goed gemaakt door na het 'werk' naar een cricketwedstrijd te gaan.

De volgende ochtend ging buurman Johnny naar de stort en er was in zijn aanhanger ook nog plaats voor wat van onze rommel. Ik dacht dat het wel aardig zou zijn om dan met hem mee te gaan om te helpen uitladen daar.
Daarna nam Johnny me mee om 'the block' te laten zien. Dat is een stuk grond dichterbij de stad dat van een vriend van hem is, hij had dat al weleens verteld. Die vriend heeft wat het waard is niet nodig en dus gebruikt een groepje Italiaanse klussers het om hun aanhangers te stallen, maar ook om daar lekker rustig in het groen te zitten met een glaasje.
En zo zat ik dus ongepland aan een ontbijt van bier en toast met salami. Ik snap wel wat er zo leuk is aan het block!

Daarna was het natuurlijk kerst, wat we op inmiddels traditionele manier hebben gevierd met een lekker ontbijtje en stapels cadeautjes onder de kerstboom. En meteen daarna druk spelen met lego.

Meteen de volgende dag hebben we ingepakt en zijn we naar de camping in Hahndorf gegaan. Tweede kerstdag, of boxing day, stelt hier weinig voor maar is wel een vrije dag.
Het was maar een half uurtje rijden, dat zijn we anders gewend. Het was een mooie camping, helemaal goed voor de jongetjes met volop gelegenheid om te fietsen, en met een zwembad, games room en springkussen. Ze hebben zich er goed vermaakt en wilden eigenlijk voortdurend op de camping blijven.
Al waren ze voor een hot dog of iets anders lekkers voor lunch nog wel over te halen. Ze hebben ook lekker veel vriendjes gemaakt.
Door Europa hadden wij te weinig vrije dagen, dus diezelfde week heeft Karla drie dagen gewerkt. Ik ben op de camping gebleven en omdat de vakantie iets te lang op zich liet wachten was ik die dagen, die ik dus vrijgenomen had, elke dag wat zieker. Op de vrijdag kon ik nauwelijks van de grond komen.
Ik was die zaterdag zo ongeveer weer beter, dus de afspraak met de Schotten om te lunchen kon doorgaan. Die waren even vergeten te melden dat ze James' ouders bij zich hadden maar dat waren gelukkig leuke mensen.

Die maandag was het nieuwjaarsdag maar dinsdag was het mijn beurt om vier dagen te werken. Zowel Karla als ik hebben alle dagen geforenst op de fiets vanaf de camping. Mooi maar pittig. En hoewel het een beetje een noodoplossing was, was het toch wel leuk om 's avonds niet naar huis maar naar de camping te fietsen.
Toen we samen weekend hadden zijn we ook nog wat mooie ritjes gaan maken over kleine weggetjes om te genieten van de prachtige omgeving in ons stukje van de wereld.

Inmiddels is alles weer bijna gewoon, al gaan de jongens nog naar vakantieopvang en niet naar school. Gelukkig doen ze daar nog steeds elke dag leuke dingen, dus dat loopt best zo.
De Tour Down Under staat weer voor de deur en deze keer gaan we, net als in Frankrijk (waar ze ook een redelijk bekend wielerrondje hebben), naar de koers kijken met Willen Jan en Annemieke!
Die komen donderdag aan en dat wordt gezellig, we verheugen ons erop. De voorspelling is wel dat ze gelijk 41 graden voor hun kiezen krijgen...

En om nog even op Johnny terug te komen: zijn tweelingbroer is eindelijk over uit Italië voor een paar weken. Toen Johnny gebeld werd met het nieuws kon hij alleen een ontroerde snik uitbrengen en hij gaf de telefoon gauw aan zijn vrouw.
Inmiddels hebben we Enrico en zijn reisgezel Lorenzo ook ontmoet. En dat was weer Italiaans gezellig.

Bekijk foto's

Eindelijk was het zover: het werk zat erop. De laatste dag voor kerst was traditiegetrouw break-up day en er wordt die dag erg weinig gewerkt. In plaats daarvan is er veel kletsen en een luxe lunch in een restaurant.
Deze keer was er geen speciaal event zoals een helicoptervlucht of iets dergelijks maar dat hebben collega Bryan en ik goed gemaakt door na het 'werk' naar een cricketwedstrijd te gaan.

De volgende ochtend ging buurman Johnny naar de stort en er was in zijn aanhanger ook nog plaats voor wat van onze rommel. Ik dacht dat het wel aardig zou zijn om dan met hem mee te gaan om te helpen uitladen daar.
Daarna nam Johnny me mee om 'the block' te laten zien. Dat is een stuk grond dichterbij de stad dat van een vriend van hem is, hij had dat al weleens verteld. Die vriend heeft wat het waard is niet nodig en dus gebruikt een groepje Italiaanse klussers het om hun aanhangers te stallen, maar ook om daar lekker rustig in het groen te zitten met een glaasje.
En zo zat ik dus ongepland aan een ontbijt van bier en toast met salami. Ik snap wel wat er zo leuk is aan het block!

Daarna was het natuurlijk kerst, wat we op inmiddels traditionele manier hebben gevierd met een lekker ontbijtje en stapels cadeautjes onder de kerstboom. En meteen daarna druk spelen met lego.

Meteen de volgende dag hebben we ingepakt en zijn we naar de camping in Hahndorf gegaan. Tweede kerstdag, of boxing day, stelt hier weinig voor maar is wel een vrije dag.
Het was maar een half uurtje rijden, dat zijn we anders gewend. Het was een mooie camping, helemaal goed voor de jongetjes met volop gelegenheid om te fietsen, en met een zwembad, games room en springkussen. Ze hebben zich er goed vermaakt en wilden eigenlijk voortdurend op de camping blijven.
Al waren ze voor een hot dog of iets anders lekkers voor lunch nog wel over te halen. Ze hebben ook lekker veel vriendjes gemaakt.
Door Europa hadden wij te weinig vrije dagen, dus diezelfde week heeft Karla drie dagen gewerkt. Ik ben op de camping gebleven en omdat de vakantie iets te lang op zich liet wachten was ik die dagen, die ik dus vrijgenomen had, elke dag wat zieker. Op de vrijdag kon ik nauwelijks van de grond komen.
Ik was die zaterdag zo ongeveer weer beter, dus de afspraak met de Schotten om te lunchen kon doorgaan. Die waren even vergeten te melden dat ze James' ouders bij zich hadden maar dat waren gelukkig leuke mensen.

Die maandag was het nieuwjaarsdag maar dinsdag was het mijn beurt om vier dagen te werken. Zowel Karla als ik hebben alle dagen geforenst op de fiets vanaf de camping. Mooi maar pittig. En hoewel het een beetje een noodoplossing was, was het toch wel leuk om 's avonds niet naar huis maar naar de camping te fietsen.
Toen we samen weekend hadden zijn we ook nog wat mooie ritjes gaan maken over kleine weggetjes om te genieten van de prachtige omgeving in ons stukje van de wereld.

Inmiddels is alles weer bijna gewoon, al gaan de jongens nog naar vakantieopvang en niet naar school. Gelukkig doen ze daar nog steeds elke dag leuke dingen, dus dat loopt best zo.
De Tour Down Under staat weer voor de deur en deze keer gaan we, net als in Frankrijk (waar ze ook een redelijk bekend wielerrondje hebben), naar de koers kijken met Willen Jan en Annemieke!
Die komen donderdag aan en dat wordt gezellig, we verheugen ons erop. De voorspelling is wel dat ze gelijk 41 graden voor hun kiezen krijgen...

En om nog even op Johnny terug te komen: zijn tweelingbroer is eindelijk over uit Italië voor een paar weken. Toen Johnny gebeld werd met het nieuws kon hij alleen een ontroerde snik uitbrengen en hij gaf de telefoon gauw aan zijn vrouw.
Inmiddels hebben we Enrico en zijn reisgezel Lorenzo ook ontmoet. En dat was weer Italiaans gezellig.

Bekijk foto's