Highway To The Sun

De afgelopen maand ben ik voor de eerste keer alleen met Tristan naar een sportwedstrijd geweest. Het cricket team, de Adelaide Strikers, speelde tegen de Hobart Hurricanes in de Big Bash League (BBL). Dat is een lekker spectaculaire toestand die elk jaar populairder wordt en de meeste kinderen vinden het geweldig.
Het was natuurlijk een hele belevenis voor Tristan en de Strikers werkten mee door de wedstrijd nipt te winnen.

De avond erna was ik alweer op pad: nu naar het vliegveld om Willem Jan en Annemieke op te halen. We hadden ze gevraagd wat chocola mee te nemen maar we hadden er niet op gerekend dat ze voor een tekort in Nederland zouden zorgen!
Voor de kinderen hadden ze ook nog heel veel lego mee, waar Willem Jans bijna volwassen zoon niet meer mee speelt. Helemaal geweldig natuurlijk!

Het was erg warm, tussen twee dagen van 40 graden in was het ook 's nachts nog 27.
Door de hitte was ook de Tour Down Under toertocht afgelast en de etappes werden ingekort of startten vroeger.

De gasten moesten daar even aan wennen maar een zwembad helpt daarbij aanzienlijk.
Air conditioning zou dat ook doen, maar 42 graden vond onze installatie een goed moment om er weer mee op te houden. En helaas kon de reparateur niet meer voor het snikhete weekend komen.

We hebben met Willem Jan en Annemieke een dagje Tour Down Under gedaan in McLaren Vale en Willunga (handig, een seven-seater auto!).
De jongens zijn nu helemaal zelf Willunga Hill naar boven gefietst en waren daarmee zo ongeveer de jongsten die dat deden. Ze werden luid aangemoedigd door iedereen langs de kant en met verhitte koppies maar zonder hulp kwamen ze boven.
Superstoer vind ik dat, het is een pittige klim!

De volgende dag was voor Tristan weer sportief: 'we' hebben de Waterfall Gully to Mount Lofty hike gedaan. Vier kilometer supersteil omhoog wandelen, en bij 37 graden. Julian en ik offerden ons op om de wandelaars beneden af te zetten en dan boven weer op te wachten met de auto. Het viel niet mee maar iedereen kwam boven. De toeristen hadden wel wat moeite met de warmte, begrijpelijk.

Na afloop moesten ze natuurlijk nog even kennis maken met The Duck Inn (nu hernoemd tot The Duck) en de middag werd afgesloten met zwembad thuis.
Terwijl de gasten de week doorbrachten in Flinders Ranges was het voor de jongens alweer de laatste zomervakantie week. Die vrijdag was het Australia Day en dus hadden we een lang weekend dat we weer doorbrachten met de Nederlanders.
Strand en BBQ zijn traditionele dingen om te doen en we zijn nu Australiërs dus hadden we geen keus.

De rest van het weekend hebben we ook leuke dingen gedaan en de gasten flink wat van onze omgeving laten zien. Het was verschrikkelijk heet (42 graden) dus ook daar hebben ze kennis mee kunnen maken. Slapen was echt een uitdaging, met een bed dat je nauwelijks wilde aanraken.

Na het weekend bleek wat er mis was met de airco.
We waren bang dat er een nieuw lek was waardoor al het dure gas weer was verdwenen maar gelukkig was het veel simpeler deze keer. Door de hitte trok de airco iets teveel stroom en de zekering was van te lage capaciteit. Dat is nu verholpen dus we zitten weer even goed. De nieuwe zekering was aanzienlijk goedkoper dan de reparatie met nieuw gas van twee maanden terug.
En de dag viel nog minder duur uit dan we dachten. De koelkast maakte al een tijd een enorm lawaai en dat klonk precies als een kapotte compressor (zei Youtube). Maar toen ik de achterkant eraf haalde bleek er iets heel simpels te resoneren en dat was zo vastgemaakt.
Koelkast weer als nieuw, gratis!

Helaas was het na twee weekenden weer tijd voor onze gasten om door te reizen. Ze mogen nogeens terug komen! Wij begonnen het gewone leven weer in ernst, met werk en weer school.
De eerste week van school ging heel erg goed, de jongens waren positief en deden zonder morren wat er van ze gevraagd werd.
Tristan heeft nu zijn 'pen license', die krijg je als je goed genoeg schrijft en dan mag je met een echte pen in plaats van potlood schrijven. En Julian moet nu vermenigvuldigingstafels leren en vindt dat nog wel leuk ook!

Vorige week vrijdag wilden we naar de golfclub, maar omdat de Strikers hun halve finale speelden, wilde ik dat wel zien op tv. Maar op het werk bleek dat nog veel beter te kunnen: mijn baas had vier kaarten maar kon zelf niet, dus zijn wij gegaan!
En dan nog in het luxe gedeelte van het stadion dat gesponsord wordt door Audi. Het was een echte thriller die in Adelaide's voordeel werd beslist met de laatste bal. Dat bracht ze naar de finale, die ze ook wonnen! Maar dat zagen we dan weer wel gewoon op tv.

En gisteren vierden Karla en ik onze trouwdag, de elfde alweer. We zijn nu 15 jaar samen en hopen dat nog lang te blijven!

Bekijk foto's

De afgelopen maand ben ik voor de eerste keer alleen met Tristan naar een sportwedstrijd geweest. Het cricket team, de Adelaide Strikers, speelde tegen de Hobart Hurricanes in de Big Bash League (BBL). Dat is een lekker spectaculaire toestand die elk jaar populairder wordt en de meeste kinderen vinden het geweldig.
Het was natuurlijk een hele belevenis voor Tristan en de Strikers werkten mee door de wedstrijd nipt te winnen.

De avond erna was ik alweer op pad: nu naar het vliegveld om Willem Jan en Annemieke op te halen. We hadden ze gevraagd wat chocola mee te nemen maar we hadden er niet op gerekend dat ze voor een tekort in Nederland zouden zorgen!
Voor de kinderen hadden ze ook nog heel veel lego mee, waar Willem Jans bijna volwassen zoon niet meer mee speelt. Helemaal geweldig natuurlijk!

Het was erg warm, tussen twee dagen van 40 graden in was het ook 's nachts nog 27.
Door de hitte was ook de Tour Down Under toertocht afgelast en de etappes werden ingekort of startten vroeger.

De gasten moesten daar even aan wennen maar een zwembad helpt daarbij aanzienlijk.
Air conditioning zou dat ook doen, maar 42 graden vond onze installatie een goed moment om er weer mee op te houden. En helaas kon de reparateur niet meer voor het snikhete weekend komen.

We hebben met Willem Jan en Annemieke een dagje Tour Down Under gedaan in McLaren Vale en Willunga (handig, een seven-seater auto!).
De jongens zijn nu helemaal zelf Willunga Hill naar boven gefietst en waren daarmee zo ongeveer de jongsten die dat deden. Ze werden luid aangemoedigd door iedereen langs de kant en met verhitte koppies maar zonder hulp kwamen ze boven.
Superstoer vind ik dat, het is een pittige klim!

De volgende dag was voor Tristan weer sportief: 'we' hebben de Waterfall Gully to Mount Lofty hike gedaan. Vier kilometer supersteil omhoog wandelen, en bij 37 graden. Julian en ik offerden ons op om de wandelaars beneden af te zetten en dan boven weer op te wachten met de auto. Het viel niet mee maar iedereen kwam boven. De toeristen hadden wel wat moeite met de warmte, begrijpelijk.

Na afloop moesten ze natuurlijk nog even kennis maken met The Duck Inn (nu hernoemd tot The Duck) en de middag werd afgesloten met zwembad thuis.
Terwijl de gasten de week doorbrachten in Flinders Ranges was het voor de jongens alweer de laatste zomervakantie week. Die vrijdag was het Australia Day en dus hadden we een lang weekend dat we weer doorbrachten met de Nederlanders.
Strand en BBQ zijn traditionele dingen om te doen en we zijn nu Australiërs dus hadden we geen keus.

De rest van het weekend hebben we ook leuke dingen gedaan en de gasten flink wat van onze omgeving laten zien. Het was verschrikkelijk heet (42 graden) dus ook daar hebben ze kennis mee kunnen maken. Slapen was echt een uitdaging, met een bed dat je nauwelijks wilde aanraken.

Na het weekend bleek wat er mis was met de airco.
We waren bang dat er een nieuw lek was waardoor al het dure gas weer was verdwenen maar gelukkig was het veel simpeler deze keer. Door de hitte trok de airco iets teveel stroom en de zekering was van te lage capaciteit. Dat is nu verholpen dus we zitten weer even goed. De nieuwe zekering was aanzienlijk goedkoper dan de reparatie met nieuw gas van twee maanden terug.
En de dag viel nog minder duur uit dan we dachten. De koelkast maakte al een tijd een enorm lawaai en dat klonk precies als een kapotte compressor (zei Youtube). Maar toen ik de achterkant eraf haalde bleek er iets heel simpels te resoneren en dat was zo vastgemaakt.
Koelkast weer als nieuw, gratis!

Helaas was het na twee weekenden weer tijd voor onze gasten om door te reizen. Ze mogen nogeens terug komen! Wij begonnen het gewone leven weer in ernst, met werk en weer school.
De eerste week van school ging heel erg goed, de jongens waren positief en deden zonder morren wat er van ze gevraagd werd.
Tristan heeft nu zijn 'pen license', die krijg je als je goed genoeg schrijft en dan mag je met een echte pen in plaats van potlood schrijven. En Julian moet nu vermenigvuldigingstafels leren en vindt dat nog wel leuk ook!

Vorige week vrijdag wilden we naar de golfclub, maar omdat de Strikers hun halve finale speelden, wilde ik dat wel zien op tv. Maar op het werk bleek dat nog veel beter te kunnen: mijn baas had vier kaarten maar kon zelf niet, dus zijn wij gegaan!
En dan nog in het luxe gedeelte van het stadion dat gesponsord wordt door Audi. Het was een echte thriller die in Adelaide's voordeel werd beslist met de laatste bal. Dat bracht ze naar de finale, die ze ook wonnen! Maar dat zagen we dan weer wel gewoon op tv.

En gisteren vierden Karla en ik onze trouwdag, de elfde alweer. We zijn nu 15 jaar samen en hopen dat nog lang te blijven!

Bekijk foto's