Highway To The Sun

We zijn alweer een weekje te laat. Excuses, maar er is een goede reden voor: het leven kwam ertussen.
Er is weer van alles gebeurd, en om met het slechte nieuws te beginnen: Karla is van haar fiets gekegeld toen ze naar het werk reed. Het gaat inmiddels weer goed maar ze had best een smak gemaakt, tegen een aanhanger.
Het verkeer naast de fietsstrook stond stil vanwege de spits, en men liet een gat voor afslaande auto's. Die denken dan altijd: "Mooi, daar pas ik doorheen dus ik hoef nergens meer op te letten". Dat is levensgevaarlijk voor fietsers omdat je dat gat niet ziet, dus we zijn erop bedacht.
Maar deze keer stond er ook een auto aan de andere kant en Karla keek of die niet voor haar zou invoegen. Daardoor zag ze de afslaande auto te laat.
De blijheid dat ze de auto net miste was snel voorbij toen ze op de aanhanger dreunde.
Afijn, samen naar het politiebureau en de dokter, die gelukkig zei dat er behalve blauwe plekken en schaafwonden niet zoveel aan de hand was.
Ze is wel lekker een dagje thuisgebleven.

Toen kwam nog de nasleep van een offerte voor de schade, gezeur met verzekering en wat daar bijhoort maar het eindigt met goed nieuws:
Karla krijgt een redelijk bedrag voor haar 5 jaar oude fietsje (die is total loss) en dat wordt in een erg mooie nieuwe fiets gestoken! Die hebben we vorig weekend besteld en nu is het wachten op levering.
In een later blog meer, met foto's natuurlijk.

Wat is er verder nog gebeurd?
Julian had nog iets tegoed omdat ik met Tristan naar cricket was geweest. Hij koos monster trucks. We hebben er samen een leuk avondje van gemaakt met veel spektakel, lekkers en een souvenir. Ik vond het wel grappig om eens te zien in het echt, maar Julian vond het helemaal prachtig en dat was heerlijk om te zien.

Ik fiets en train me suf, en maak mooie tochten op weg naar het werk op donderdagen (dat past het best in ons weekschema). Laatst had ik wel zo ongeveer het maximum wat ik voor werk kan doen: 75 kilometer met 1500 hoogtemeters (vrijwel even veel als je doet bij de Mont Ventoux beklimming).
Ik zie dan mooie zonsopgangen, vergezichten met benevelde dalen en wilde dieren.
En ik train op dinsdagochtend ook nog. Karla loopt nog steeds hard, dus we staan allebei twee keer veel te vroeg op in de week (tegelijk wegzijn kan nog niet).

En verder: we zijn weer eens bij de golfclub gaan kijken. Alleen James de barman was er maar die is erg leuk. Verder zie je dat het publiek van uit 'onze tijd' eigenlijk niet meer komt op vrijdagen. Net als wij.

Na het Nederlandse bezoek van de vorige keer (Willem Jan en Annemieke waren net op tijd thuis voor de vrieskou na nog een lange reis door Nieuw-Zeeland) was het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan: mijn zus Esther en haar vriend Lars kwamen aan uit Denemarken.
Het was een beetje gek eerst om Engels te praten maar anders verstaat Lars, een Deen, er niks van. We zijn op vrijdagavond met ze uit eten geweest en hebben ze in het weekend wat van de omgeving en de stad laten zien.
Bij het zoeken naar koala's klonk er opeens een knal in het doodstille bos en spontaan viel er een boom om met veel gekraak. Een bijzondere ervaring!
We zagen wel koala's, maar niet van zo dichtbij als we zouden willen. Op de terugweg naar huis kwam dat goed: er zat er een in een lage boom pal naast de weg! Die begon wat kabaal te maken om ons te intimideren en weg te krijgen, maar omdat je dat nooit meemaakt en ze niks doen verder, had dat averechts effect.
Na het weekend vertrokken de 'Denen' voor nog wat reizen door Australië, waar ze inmiddels alweer mee klaar zijn.

Verder hebben we nog wat geklust: ik heb stroom van zolder naar de garage aangelegd voor muziek in de garage (dat klust lekkerder), en we hebben een klein terrasje gemaakt in de voortuin waar we lekker kunnen zitten op twee stoelen met een kopje koffie om naar de zonsondergang te kijken.
En we zijn naar een bos gereden om de winchrope (de lierkabel, maar dat klinkt te raar omdat ik nooit met dit soort dingen bezig ben geweest in Nederland) strak op de rol te winden.
Ook hebben we de kettingzaag even getest, en dat werkt.
Allemaal stapjes voor ruige off-road avonturen...

Afgelopen vrijdag hebben we in plaats van deze tekst te produceren weer eens gezellig gegeten met Jorien en Michael. Die hadden we al een tijd niet gezien omdat ze ook veel bezoek van over de grens hadden. En als ik zeg gegeten bedoel ik natuurlijk ook vloeibaar lekkers, van brouwerij Little Creatures.

De kinderen gaan eigenlijk erg goed, ze hadden afgelopen weekend allebei een middag een vriendje over de vloer. Omdat het nog warm was (ondanks de herfst) kon er lekker in het zwembad gespeeld worden.
Op school doen ze het ook goed. Wel begin je te merken, vooral bij Julian, dat de huidige 'term' alweer een tijdje duurt en dat de moeheid er een beetje insluipt.
Voor Tristan begint footy weer, vanavond heeft hij de eerste training. Julian had daar geen zin meer in en wil liever in het weekend fietsen met Karla. Ze zijn afgelopen weekend de hele heuvel van ons huis naar de stad afgedaald en weer opgeklommen! Dat is een hele prestatie voor een knulletje van acht!

Bekijk foto's

We zijn alweer een weekje te laat. Excuses, maar er is een goede reden voor: het leven kwam ertussen.
Er is weer van alles gebeurd, en om met het slechte nieuws te beginnen: Karla is van haar fiets gekegeld toen ze naar het werk reed. Het gaat inmiddels weer goed maar ze had best een smak gemaakt, tegen een aanhanger.
Het verkeer naast de fietsstrook stond stil vanwege de spits, en men liet een gat voor afslaande auto's. Die denken dan altijd: "Mooi, daar pas ik doorheen dus ik hoef nergens meer op te letten". Dat is levensgevaarlijk voor fietsers omdat je dat gat niet ziet, dus we zijn erop bedacht.
Maar deze keer stond er ook een auto aan de andere kant en Karla keek of die niet voor haar zou invoegen. Daardoor zag ze de afslaande auto te laat.
De blijheid dat ze de auto net miste was snel voorbij toen ze op de aanhanger dreunde.
Afijn, samen naar het politiebureau en de dokter, die gelukkig zei dat er behalve blauwe plekken en schaafwonden niet zoveel aan de hand was.
Ze is wel lekker een dagje thuisgebleven.

Toen kwam nog de nasleep van een offerte voor de schade, gezeur met verzekering en wat daar bijhoort maar het eindigt met goed nieuws:
Karla krijgt een redelijk bedrag voor haar 5 jaar oude fietsje (die is total loss) en dat wordt in een erg mooie nieuwe fiets gestoken! Die hebben we vorig weekend besteld en nu is het wachten op levering.
In een later blog meer, met foto's natuurlijk.

Wat is er verder nog gebeurd?
Julian had nog iets tegoed omdat ik met Tristan naar cricket was geweest. Hij koos monster trucks. We hebben er samen een leuk avondje van gemaakt met veel spektakel, lekkers en een souvenir. Ik vond het wel grappig om eens te zien in het echt, maar Julian vond het helemaal prachtig en dat was heerlijk om te zien.

Ik fiets en train me suf, en maak mooie tochten op weg naar het werk op donderdagen (dat past het best in ons weekschema). Laatst had ik wel zo ongeveer het maximum wat ik voor werk kan doen: 75 kilometer met 1500 hoogtemeters (vrijwel even veel als je doet bij de Mont Ventoux beklimming).
Ik zie dan mooie zonsopgangen, vergezichten met benevelde dalen en wilde dieren.
En ik train op dinsdagochtend ook nog. Karla loopt nog steeds hard, dus we staan allebei twee keer veel te vroeg op in de week (tegelijk wegzijn kan nog niet).

En verder: we zijn weer eens bij de golfclub gaan kijken. Alleen James de barman was er maar die is erg leuk. Verder zie je dat het publiek van uit 'onze tijd' eigenlijk niet meer komt op vrijdagen. Net als wij.

Na het Nederlandse bezoek van de vorige keer (Willem Jan en Annemieke waren net op tijd thuis voor de vrieskou na nog een lange reis door Nieuw-Zeeland) was het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan: mijn zus Esther en haar vriend Lars kwamen aan uit Denemarken.
Het was een beetje gek eerst om Engels te praten maar anders verstaat Lars, een Deen, er niks van. We zijn op vrijdagavond met ze uit eten geweest en hebben ze in het weekend wat van de omgeving en de stad laten zien.
Bij het zoeken naar koala's klonk er opeens een knal in het doodstille bos en spontaan viel er een boom om met veel gekraak. Een bijzondere ervaring!
We zagen wel koala's, maar niet van zo dichtbij als we zouden willen. Op de terugweg naar huis kwam dat goed: er zat er een in een lage boom pal naast de weg! Die begon wat kabaal te maken om ons te intimideren en weg te krijgen, maar omdat je dat nooit meemaakt en ze niks doen verder, had dat averechts effect.
Na het weekend vertrokken de 'Denen' voor nog wat reizen door Australië, waar ze inmiddels alweer mee klaar zijn.

Verder hebben we nog wat geklust: ik heb stroom van zolder naar de garage aangelegd voor muziek in de garage (dat klust lekkerder), en we hebben een klein terrasje gemaakt in de voortuin waar we lekker kunnen zitten op twee stoelen met een kopje koffie om naar de zonsondergang te kijken.
En we zijn naar een bos gereden om de winchrope (de lierkabel, maar dat klinkt te raar omdat ik nooit met dit soort dingen bezig ben geweest in Nederland) strak op de rol te winden.
Ook hebben we de kettingzaag even getest, en dat werkt.
Allemaal stapjes voor ruige off-road avonturen...

Afgelopen vrijdag hebben we in plaats van deze tekst te produceren weer eens gezellig gegeten met Jorien en Michael. Die hadden we al een tijd niet gezien omdat ze ook veel bezoek van over de grens hadden. En als ik zeg gegeten bedoel ik natuurlijk ook vloeibaar lekkers, van brouwerij Little Creatures.

De kinderen gaan eigenlijk erg goed, ze hadden afgelopen weekend allebei een middag een vriendje over de vloer. Omdat het nog warm was (ondanks de herfst) kon er lekker in het zwembad gespeeld worden.
Op school doen ze het ook goed. Wel begin je te merken, vooral bij Julian, dat de huidige 'term' alweer een tijdje duurt en dat de moeheid er een beetje insluipt.
Voor Tristan begint footy weer, vanavond heeft hij de eerste training. Julian had daar geen zin meer in en wil liever in het weekend fietsen met Karla. Ze zijn afgelopen weekend de hele heuvel van ons huis naar de stad afgedaald en weer opgeklommen! Dat is een hele prestatie voor een knulletje van acht!

Bekijk foto's