Highway To The Sun

Aan het begin van de maand hebben we voor het eerst gestemd. Dat is hier verplicht omdat er anders niemand geïnteresseerd is in welke nieuwe samenstelling de bestuurlijke incompetentie krijgt.
Ik heb al eerder gezegd dat het niveau van de politiek hier echt bedroevend is.
Om het leed te verzachten verkopen ze altijd worstjes bij het stemlokaal die ze 'democracy sausage' noemen, dat is dan wel weer een grappige Australische traditie.

Ik had ook een gesprekje met de juf van Julian (die vorig jaar de juf van Tristan was), die gaat goed vindt ze. Hij loopt alleen een beetje achter met schrijven.
Karla bereidt elke dag huiswerk voor hem voor dat bestaat uit sommetjes en een schrijfopdracht. Hij doet dat braaf en je ziet dat hij erdoor vooruit gaat.

En hij heeft met Karla ook zijn sportieve prestatie van vorige keer nog overtroffen. Ze zijn met zijn tweeën helemaal naar de stad en terug gereden, 40 kilometer met een stevige klim aan het eind!

Ik heb ook een tien-minuten-gesprekje van drie kwartier gehad met de praatgrage lerares van Tristan. Ook hij gaat erg goed en voor hem hoef je geen huiswerk te verzinnen, hij doet het zelf wel.
De afgelopen week heeft hij hard gewerkt aan een werkstuk over lemon sharks. Daar is hij dan trots op en vertelt zonder einde over al zijn beslissingen bij het maken.

De nazomer is niet te geloven hier.
Het was deze week drie dagen op rij meer dan 30 graden, ruim een maand in de herfst! Dat is ook voor hier uitzonderlijk. Het is ook al maanden droog, waar iedereen over klaagt die niet de eerste decennia van zijn leven in Nederland heeft doorgebracht.

De afgelopen maand was het ook zover dat Karla haar nieuwe fiets kon ophalen! Dat klinkt simpeler dan het is, want je wordt in ruim een uur tijd helemaal goed op de fiets gezet voor je hem meekrijgt.
Het is een supermooie fiets met een electronische groep en de eerste records zijn al gesneuveld. Wat wil je ook als je een snelle vrouw op een snelle fiets zet...

Minder sportief is het Australische cricket team. Die hebben in Zuid-Afrika geprobeerd de bal een beetje bij te schuren zodat die meer draait, wat moeilijker is voor de slagman.
Dat mag niet en het nieuws is er dagenlang door gedomineerd. Een paar veelbelovende carrières zijn nu ten einde, dat krijg je als je vals speelt.

Karla's nieuwe wielen waren niet de enige... dat komt zo:
We waren met vrienden naar een four wheel drive terrein waar we drie dagen met Pasen hebben gekampeerd. We kwamen aan in het donker en moesten achter de eigenaar aan rijden naar de tentplek.
Dat was meteen al ruiger terrein dan we ooit hadden gedaan!
Behalve lekker kamperen en de kinderen laten klimmen en aanrommelen, hebben we ook verschillende ritten gedaan waarbij we onze grenzen goed hebben verlegd en de auto beter hebben leren kennen.
Het bleek bijvoorbeeld dat we meer ruimte onder de auto hebben dan we dachten. Het is goed om te zien dat dingen die eng aanvoelen met beleid toch goed gaan. Dat weet je dan weer voor een volgende keer.

Niet alles ging goed helaas: na een steil stukje dacht ik dat de weg vlak was, maar er zat een diepe kuil in die ik niet zag. Daar ging ik te hard doorheen en met superzachte banden (voor de grip) was het de velg die de klap opving, en scheurde.
Dat was even balen maar met het reservewiel kon de vakantie wel door.
Eenmaal thuis heb ik voor een zacht prijsje vier nieuwe wielen kunnen kopen, omdat veel mensen ze eraf halen voor stalen wielen en dan niks meer doen met het lichtmetaal.
De band bleek nog goed, dus we hebben nu nog een paar reservewielen in huis voor als het nog eens gebeurt.
En voor de river crossings die we tegen kunnen komen in Victoria hebben we nu ook een snorkel.

En tot slot: ik ben gestopt met facebook. Ik had altijd al moeite met het feit dat je door zoveel oeverloze onzin heen moet om de paar interessante dingen te zien maar met sommige mensen had ik alleen daar contact.
Maar nu de schaal duidelijk wordt waarop Mark verkoopt wat ik leuk vind, zodat ik daar des te beter mee gemanipuleerd kan worden vind ik het mooi geweest.

Bekijk foto's

Aan het begin van de maand hebben we voor het eerst gestemd. Dat is hier verplicht omdat er anders niemand geïnteresseerd is in welke nieuwe samenstelling de bestuurlijke incompetentie krijgt.
Ik heb al eerder gezegd dat het niveau van de politiek hier echt bedroevend is.
Om het leed te verzachten verkopen ze altijd worstjes bij het stemlokaal die ze 'democracy sausage' noemen, dat is dan wel weer een grappige Australische traditie.

Ik had ook een gesprekje met de juf van Julian (die vorig jaar de juf van Tristan was), die gaat goed vindt ze. Hij loopt alleen een beetje achter met schrijven.
Karla bereidt elke dag huiswerk voor hem voor dat bestaat uit sommetjes en een schrijfopdracht. Hij doet dat braaf en je ziet dat hij erdoor vooruit gaat.

En hij heeft met Karla ook zijn sportieve prestatie van vorige keer nog overtroffen. Ze zijn met zijn tweeën helemaal naar de stad en terug gereden, 40 kilometer met een stevige klim aan het eind!

Ik heb ook een tien-minuten-gesprekje van drie kwartier gehad met de praatgrage lerares van Tristan. Ook hij gaat erg goed en voor hem hoef je geen huiswerk te verzinnen, hij doet het zelf wel.
De afgelopen week heeft hij hard gewerkt aan een werkstuk over lemon sharks. Daar is hij dan trots op en vertelt zonder einde over al zijn beslissingen bij het maken.

De nazomer is niet te geloven hier.
Het was deze week drie dagen op rij meer dan 30 graden, ruim een maand in de herfst! Dat is ook voor hier uitzonderlijk. Het is ook al maanden droog, waar iedereen over klaagt die niet de eerste decennia van zijn leven in Nederland heeft doorgebracht.

De afgelopen maand was het ook zover dat Karla haar nieuwe fiets kon ophalen! Dat klinkt simpeler dan het is, want je wordt in ruim een uur tijd helemaal goed op de fiets gezet voor je hem meekrijgt.
Het is een supermooie fiets met een electronische groep en de eerste records zijn al gesneuveld. Wat wil je ook als je een snelle vrouw op een snelle fiets zet...

Minder sportief is het Australische cricket team. Die hebben in Zuid-Afrika geprobeerd de bal een beetje bij te schuren zodat die meer draait, wat moeilijker is voor de slagman.
Dat mag niet en het nieuws is er dagenlang door gedomineerd. Een paar veelbelovende carrières zijn nu ten einde, dat krijg je als je vals speelt.

Karla's nieuwe wielen waren niet de enige... dat komt zo:
We waren met vrienden naar een four wheel drive terrein waar we drie dagen met Pasen hebben gekampeerd. We kwamen aan in het donker en moesten achter de eigenaar aan rijden naar de tentplek.
Dat was meteen al ruiger terrein dan we ooit hadden gedaan!
Behalve lekker kamperen en de kinderen laten klimmen en aanrommelen, hebben we ook verschillende ritten gedaan waarbij we onze grenzen goed hebben verlegd en de auto beter hebben leren kennen.
Het bleek bijvoorbeeld dat we meer ruimte onder de auto hebben dan we dachten. Het is goed om te zien dat dingen die eng aanvoelen met beleid toch goed gaan. Dat weet je dan weer voor een volgende keer.

Niet alles ging goed helaas: na een steil stukje dacht ik dat de weg vlak was, maar er zat een diepe kuil in die ik niet zag. Daar ging ik te hard doorheen en met superzachte banden (voor de grip) was het de velg die de klap opving, en scheurde.
Dat was even balen maar met het reservewiel kon de vakantie wel door.
Eenmaal thuis heb ik voor een zacht prijsje vier nieuwe wielen kunnen kopen, omdat veel mensen ze eraf halen voor stalen wielen en dan niks meer doen met het lichtmetaal.
De band bleek nog goed, dus we hebben nu nog een paar reservewielen in huis voor als het nog eens gebeurt.
En voor de river crossings die we tegen kunnen komen in Victoria hebben we nu ook een snorkel.

En tot slot: ik ben gestopt met facebook. Ik had altijd al moeite met het feit dat je door zoveel oeverloze onzin heen moet om de paar interessante dingen te zien maar met sommige mensen had ik alleen daar contact.
Maar nu de schaal duidelijk wordt waarop Mark verkoopt wat ik leuk vind, zodat ik daar des te beter mee gemanipuleerd kan worden vind ik het mooi geweest.

Bekijk foto's