Highway To The Sun

Vorige keer heb ik beloofd om jullie te vervelen met mijn voltooide auto-project.

Helaas is het zo dat ik het wel voltooid heb, maar dat het toch niet voltooid is.
Dat zit zo: toen alles op zijn plek zat na maandenlang weekendjes te hebben geprutst, bleek er een cruciaal element defect te zijn. Gaat goed komen onder garantie maar ik moest wel weer een deel ontmantelen en heb dus nog niet de eer van het werk!
Wordt dus vervolgd, hopelijk snel.

De zomer is hier vergevorderd, dus dat betekent dat we weer de Tour Down Under hebben bezocht. De kinderen fietsten weer allebei omhoog op Old Willunga Hill en dit jaar voor het eerst ook zelf weer omlaag.
Dat is best eng, we verwachtten ze in elke bocht in het prikkeldraad te zien hangen of erger maar je moet ze toch ook loslaten he...
Gelukkig was het gewoon goed gegaan.

De week erna was het Australia Day en die hebben we aan het strand en thuis doorgebracht met de familie White. Het vuurwerk hebben we maar een keer overgeslagen, iedereen zat te lekker om er weer op uit te gaan.
Dat weekend zijn we ook met de kinderen naar een Lego exhibition gegaan, voor hun goede rapporten nog.
Dat was leuk voor zolang je je er kon vermaken, een kleine twee uur. Er waren allerlei Lego-bouwsels maar dan in het groot.

School is inmiddels weer begonnen en de jongens vinden het gelukkig leuk.
Tristan heeft een nieuw meisje in de klas en die zijn nu vriendje en vriendinnetje. Voor het zover was waren er eerst wat tranen en slapeloze nachten van de zenuwen om haar te vragen... schattig.

Op werkgebied heeft Karla het te druk, weinig nieuws dus.
Op mijn werk was er wel een ontwikkeling: we hadden de conference met alle Business Partners en deze keer was ik ook als vrijwilliger aangewezen om te presenteren.
Nou ja, ik had zelf een idee geopperd dus helemaal onverwacht was het niet.
Het ging eigenlijk erg goed, ik blijk nerveus te kunnen zijn zonder dat iemand het ziet. Nu ik dat weet wil ik het best vaker doen, al zal het mijn hobby niet worden.

Er was ook een afsluitend feest dat nog een apart staartje kreeg: een jonge collega had zoveel gedronken dat niemand het verantwoord vond haar op eigen gelegenheid naar huis te laten gaan, en ze woont niet zo ver van ons.
Ik heb haar dus thuisgebracht rond half twee.

Om drie uur werden we wakker gebeld door de voordeurbel. Bleek dat ze haar telefoon in de auto was verloren (ze sliep het grootste deel van de rit).
We schrokken ons kapot want oud als we zijn houden we er geen rekening mee dat een telefoon niet kan wachten tot de volgende ochtend.
Mijn baas vond het zo sneu dat mijn goede daad zo beloond werd, dat hij wat lekkere biertjes voor me had geregeld. Dus eind goed al goed.

In ander nieuws:
Julian is helemaal het heertje want we zijn naar IKEA geweest en hij heeft nu ook een grote kledingkast, met schuifdeuren. Zijn commode is tweedehands goed verkocht aan een hoogzwangere dame die er hopelijk net zoveel plezier van heeft als wij hadden.

Tristan is helemaal het heertje want hij heeft van die mensen van de camping zijn boek opgestuurd gekregen, met handtekeningen van zijn footyhelden.

En de zomer houdt goed vol, afgelopen zondag kwam de Adelaidse connectie zwemmen. Zwembadwater en gerstenat vloeiden rijkelijk en het was weer gezellig!

Bekijk foto's

Vorige keer heb ik beloofd om jullie te vervelen met mijn voltooide auto-project.

Helaas is het zo dat ik het wel voltooid heb, maar dat het toch niet voltooid is.
Dat zit zo: toen alles op zijn plek zat na maandenlang weekendjes te hebben geprutst, bleek er een cruciaal element defect te zijn. Gaat goed komen onder garantie maar ik moest wel weer een deel ontmantelen en heb dus nog niet de eer van het werk!
Wordt dus vervolgd, hopelijk snel.

De zomer is hier vergevorderd, dus dat betekent dat we weer de Tour Down Under hebben bezocht. De kinderen fietsten weer allebei omhoog op Old Willunga Hill en dit jaar voor het eerst ook zelf weer omlaag.
Dat is best eng, we verwachtten ze in elke bocht in het prikkeldraad te zien hangen of erger maar je moet ze toch ook loslaten he...
Gelukkig was het gewoon goed gegaan.

De week erna was het Australia Day en die hebben we aan het strand en thuis doorgebracht met de familie White. Het vuurwerk hebben we maar een keer overgeslagen, iedereen zat te lekker om er weer op uit te gaan.
Dat weekend zijn we ook met de kinderen naar een Lego exhibition gegaan, voor hun goede rapporten nog.
Dat was leuk voor zolang je je er kon vermaken, een kleine twee uur. Er waren allerlei Lego-bouwsels maar dan in het groot.

School is inmiddels weer begonnen en de jongens vinden het gelukkig leuk.
Tristan heeft een nieuw meisje in de klas en die zijn nu vriendje en vriendinnetje. Voor het zover was waren er eerst wat tranen en slapeloze nachten van de zenuwen om haar te vragen... schattig.

Op werkgebied heeft Karla het te druk, weinig nieuws dus.
Op mijn werk was er wel een ontwikkeling: we hadden de conference met alle Business Partners en deze keer was ik ook als vrijwilliger aangewezen om te presenteren.
Nou ja, ik had zelf een idee geopperd dus helemaal onverwacht was het niet.
Het ging eigenlijk erg goed, ik blijk nerveus te kunnen zijn zonder dat iemand het ziet. Nu ik dat weet wil ik het best vaker doen, al zal het mijn hobby niet worden.

Er was ook een afsluitend feest dat nog een apart staartje kreeg: een jonge collega had zoveel gedronken dat niemand het verantwoord vond haar op eigen gelegenheid naar huis te laten gaan, en ze woont niet zo ver van ons.
Ik heb haar dus thuisgebracht rond half twee.

Om drie uur werden we wakker gebeld door de voordeurbel. Bleek dat ze haar telefoon in de auto was verloren (ze sliep het grootste deel van de rit).
We schrokken ons kapot want oud als we zijn houden we er geen rekening mee dat een telefoon niet kan wachten tot de volgende ochtend.
Mijn baas vond het zo sneu dat mijn goede daad zo beloond werd, dat hij wat lekkere biertjes voor me had geregeld. Dus eind goed al goed.

In ander nieuws:
Julian is helemaal het heertje want we zijn naar IKEA geweest en hij heeft nu ook een grote kledingkast, met schuifdeuren. Zijn commode is tweedehands goed verkocht aan een hoogzwangere dame die er hopelijk net zoveel plezier van heeft als wij hadden.

Tristan is helemaal het heertje want hij heeft van die mensen van de camping zijn boek opgestuurd gekregen, met handtekeningen van zijn footyhelden.

En de zomer houdt goed vol, afgelopen zondag kwam de Adelaidse connectie zwemmen. Zwembadwater en gerstenat vloeiden rijkelijk en het was weer gezellig!

Bekijk foto's